Η Κομισιόν μας γυρίζει στη μνημονιακή εποχή

Για να καταλάβουμε τι θα σημαίνει η δημοσιονομική πολιτική της Κομισιόν στην οικονομία μας, από το 2024, αρκεί να θυμηθούμε τη μνημονιακή μας εποχή. 

Του Γιώργου Κράλογλου

Κόψιμο σε ό,τι "περισσεύει" κατά τη γνώμη των Βρυξελλών, του Ecofin και των άλλων οργάνων της Ε.Ε., χωρίς συμβιβασμούς και βεβαίως χωρίς εναλλακτικές λύσεις. Σε μία ευθεία τα πάντα. Και ας λέγονται ενέργεια και ενεργειακό κόστος, πληθωρισμός ή ακρίβεια.

Η πολιτική φαυλότητα του πάρε δώσε τσάμπα χρήμα, δελτίων και κουπονιών, είναι ήδη στο τέλος. Θα το νοιώσουμε στην τσέπη μας από το Φθινόπωρο. 

Και αυτό ανεξάρτητα από τα κούφια λόγια που πιθανά θα τολμήσει η πολιτική σκηνή. Από την κυβέρνηση (που θα σχηματιστεί στις 26 Ιουνίου) και από την αντιπολίτευση που κατά πάσα βεβαιότητα θα βρει την ευκαιρία να κάνει κριτική, με τη γνωστή μπαρουφολογία. 

Η έκταση της πολιτικής "δημοσιονομικού τσεκουριού" από την Κομισιόν βεβαίως και δεν έχει πάρει ακόμη την οριστική του μορφή καθώς ακούγονται και ακραίες φωνές (από τον Βορρά) για τα κράτη μέλη, σαν εμάς, με μεγάλα χρέη και με κινδύνους για μεγαλύτερα. 

Όπως όμως και αν καταλήξει η Κομισιόν τα δημοσιονομικά της Ε.Ε., η πραγματικότητα (παρά τα καλά λόγια που ακούγονται και για τις αντοχές της οικονομίας μας) θα τρομάζει. Και αρχίζει να τρομάζει τον χώρο της παραγωγής, που ξέρει τι θα πει από τώρα και στη συνέχεια,  ενεργειακό κόστος, ενεργειακή επένδυση και απαιτήσεις από την αγορά έως την απασχόληση.  

Το ίδια συμβαίνουν και στην πολιτική σκηνή, ευτυχώς σε εκείνους που ετοιμάζονται να αναλάβουν τις ευθύνες της διακυβέρνησης της χώρας,  από τις αρχές του προσεχούς Ιουλίου.

Και θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν θα ξεπεραστούν τα όρια της σύνεσης που βεβαίως και επιβάλλεται από το 2023 ως το 2027 όπου το "θρίλερ" με τις "ακτινοσκοπήσεις" και τις "αξονικές" σε ό,τι λέγεται δαπάνη του "κορβανά" θα αλλάζει μεν εικόνες αλλά θα συνεχίζεται ασταμάτητα. 

Οι παρεμβάσεις των πάντων των Βρυξελλών στα πάντα όλων των κονδυλίων που έχουν πηγή τα δημοσιονομικά των κρατών-μελών (στην κατάσταση χρέους που βρίσκεται και θα βρίσκεται η Ελλάδα) θα τρομάζουν και τον πιο αισιόδοξο της κυβέρνησης που τυχόν θα σκεφθεί να εισηγηθεί "χαλαρότητα", έστω και κάτω από τα μάτια της Κομισιόν. 

Και ερχόμαστε τώρα στο ζητούμενο της όλης ιστορίας που βεβαίως και είναι σε εξέλιξη παρά τον καθησυχασμό ότι η (μέχρι την περασμένη εβδομάδα) κυβέρνηση έχει φροντίσει παρατάσεις και άλλα χατίρια... της Κομισιόν, στα ενεργειακά,  στις ρυθμίσεις εσωτερικού χρέους και στα μισθολογικά που αφορούν κρατικούς υπαλλήλους.   

Καλά θα κάνει να συμμαζευτεί και η αντιπολίτευση. Και ειδικά η αξιωματική αντιπολίτευση, που νομίζει ότι δικαιούται να ζει στα σύννεφα της αριστεράς και της προόδου...

Να μαζέψει τα κουβαρνταλίκια της στους κρατικούς υπαλλήλους και στα αφορολόγητά της γιατί δεν θα μείνει τίποτε για το κράτος-τέρας, που δημιούργησε με τους αγώνες της για κρατισμό. Και δεν θα μπορεί να στηρίξει την μπουρδολογία της για την επιστροφή στο κράτος, αυτών που δεν γυρίζουν πια...

Να ξεχάσει λοιπόν τις μοιρασιές από τους δικούς μας φόρους και να καταλάβει ότι εκείνη, το 2015 ως κυβέρνηση, φρόντισε με κάθε τρόπο να κρατήσει την Ελλάδα στην Ε. Ε. γνωρίζοντας τι σημαίνει αυτό σε υποχρεώσεις. 

Η κυβέρνηση της 25ης Ιουνίου οφείλει να προσδιορίσει το τοπίο της οικονομίας στο νέο δημοσιονομικό περιβάλλον της Ε.Ε που ειδικά στην Ελλάδα θα θυμίσει συνθήκες μνημονίων. Και η αντιπολίτευση να δώσει στους πολίτες να καταλάβουν ότι ο λαϊκισμός είναι μόνο για τα πανηγύρια που οργανώνει στους οπαδούς της και για τις "επιθεωρήσεις" που γράφουν… οι κυβερνήσεις της.    

ΠΗΓΗ

loading...