0
Θα είμαστε όσο μπορούμε πιο σαφείς. Οι Έλληνες Πεζοναύτες κάνουν ένα τεχνολογικό άλμα με την απόκτηση των AAV-7RAM/RS. 

Από τις αποβατικές ακάτους και τις αποβάσεις επιπέδου Private Ryan & Thin Red Line, πηγαίνουν σε επιχειρήσεις με «στεγνά άρβυλα».

Καλά όλα αυτά αλλά είναι ποτέ δυνατόν να μας στοιχίζουν 300 εκατ. ευρώ; Τίποτε δεν είναι φθηνό στην Άμυνα, και σίγουρα δεν είναι φθηνό όταν αποφασίζεις να αγοράσεις το ακριβότερο είδος στην κατηγορία του. Και αυτό που  χρησιμοποιούν όλοι οι σύγχρονοι Στρατοί, και δυστυχώς, έχει λήξει η παραγωγή του.


Εντάξει, υπάρχει κάτι αντίστοιχο που κατασκευάζει η τουρκική FNSS. Αλλά και πάλι, μιλάμε για 300 εκατ. ευρώ, δικαιολογείται;


Λοιπόν, είναι απολύτως λογικό. Μιλάμε για 76 οχήματα, πλήρως ανακατασκευασμένα, με 0 ώρες λειτουργίας και 0 χιλιόμετρα, που δεν ανήκουν στην κατηγορία “υλικού προς παραχώρηση (EDA)”. Είναι οχήματα που υπηρετούν με τους Αμερικανούς Πεζοναύτες, και “ζοριστήκαμε” πολύ για να καταφέρουμε να πείσουμε τους Αμερικανούς να μας αποδεσμεύσουν τόσα πολλά. Και δεν αρκούσε μόνο να πάρουμε κάποια μεταχειρισμένα, αλλά οχήματα τα οποία θα ανακατασκευαστούν πλήρως. Ναι, μια αποκλειστικότητά μας, τα ελληνικά AAV-7A1 θα είναι σαν καίνουργια.

Έτσι, το συμβόλαιο, που είναι πράγματι στο «πάνω όριο» όπως κάθε προσφορά της DSCA, περιλαμβάνει τα οχήματα, αλλά και: Τις υποδομές προστασίας, τις υποδομές και εξοπλισμό συντήρησης, ανταλλακτικά και υποστήριξη (FOS) για 2+7 έτη. Ναι έχουμε και μερικές αποκλειστικότητες, αν βαρεθήκατε να ακούτε ανοησίες δεξιά και αριστερά. Το  κόστος μόνο για τα 76 οχήματα είναι 197 εκατ. ευρώ, τη στιγμή που πριν 3 χρόνια οι Ισπανοί αγόρασαν 11 για… 107 εκατ. δολάρια! Επίσης περιλαμβάνονται και πυρομαχικά. 

Τα 9 χρόνια συντήρηση και υποστήριξη είναι πολύ σημαντικά γιατί τα AAV-7A1 είναι περισσότερο “πλοία”, παρά τυπικά τεθωρακισμένα. Απαιτούν ειδικές υποδομές, χρειάζονται πιστοποιητικά πλευστότητας, επιχειρήσεων σε ανοιχτή θάλασσα, ειδική εκπαίδευση, ενώ η συντήρησή τους είναι ακριβό σπορ.

Καθώς λοιπόν το ΓΕΕΘΑ δεν θέλει να δει να καθηλώνονται τα AAV-7A1 όπως συμβαίνει με τα Super Puma ή με τα C-130, φροντίζει να λύσει ανάλογα προβλήματα πριν δημιουργηθούν και όχι να αφήνει μια “καυτή πατάτα” στον επόμενο… Να ξεκαθαρίσουμε ακόμη πως δεν υπάρχουν εναλλακτικές. Και όσοι στρατοί αγοράζουν το όχημα, δεν είναι αφελείς. Τα οχήματα αυτά είναι τα μόνα που μπορούν να δώσουν, αυτή τη στιγμή, τις συγκεκριμένες δυνατότητες στους Έλληνες Πεζοναύτες και τη ΔΕΠ.

Τι έχουν κάνει άλλες νησιωτικές χώρες, που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα με την Ελλάδα; Τι έχει κάνει η Ινδονησία και οι Φιλιππίνες, που έχουν μια αναθεωρητική Κίνα απέναντι τους, και προβλήματα στην ΑΟΖ; Τι έχει κάνει η πλούσια Ιαπωνία, που έχει χρήματα να ξοδέψει; Τι έχουν σκεφτεί, που δεν έχουν σκεφτεί οι Έλληνες; Όλες αγόρασαν AAV-7A1.

Θα πει ίσως κάποιος “γνώστης”… τα AAV-7Α1 είναι παλιά, και οι χώρες αυτές τα αγόρασαν έναν άλλον “αιώνα”. Καμία σχέση, η Ιαπωνία τα αγόρασε το 2016, όταν οι Ιάπωνες διαπίστωσαν πως πιθανότητα να τα “βρουν” με τον Πούτιν, δεν υπάρχει. Συνεπώς, αν ήθελαν να έχουν δυνατότητα επέμβασης σε νησιά, χρειάζονταν AAV-7A1.

Ακόμη, αν και η αρχική σχεδίαση είναι παλαιά, δεν έχει καμία σχέση με την έκδοση που αγοράζουμε. Το AAV-7RAM/RS είναι αναμφίβολα η πλέον εξελιγμένη και κακώς κάποιοι κάνουν τη διαίρεση του κονδυλίου με τον αριθμό όσων θα προμηθευθούμε.


Τα οχήματα έχουν δοκιμαστεί και στα ελληνικά αρματαγωγά από το 1994, όταν αμερικανικά AAV-7A1 έπεσαν στο νερό από τους καταπέλτες τους. Βέβαια, το ΓΕΕΘΑ έχει πολλές ιδέες χρήσης των εν λόγω οχημάτων, από πολλά και διάφορα μέσα στο Αιγαίο. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να τα αναφέρουμε, αλλά η ΔΕΠ έχει κάνει δουλειά πάνω στο θέμα αυτό.

Πάντως να πούμε πως σε κάθε αρματαγωγό κλάσης ΙΑΣΩΝ, χωρούν 16 AAV-7RAM/RS. Αυτό σημαίνει πως 336 πεζοναύτες (16×21 άτομα) με ασφάλεια θώρακος θα φτάσουν στην ακτή στεγνοί και -υπό προυποθέσεις- και επί του ΑΝΣΚ σε βάθος χιλιομέτρων. Έτσι η ανακατάληψη ή και κατάληψη εδάφους, θα γίνει σε σύντομο χρόνο. Ποιος πρέπει να είναι κατά της όλης προσπάθειας; Μα φυσικά οι ίδιοι οι γείτονες μας.

Έτσι επιτέλους φεύγουμε κι εμείς (οι Πεζοναύτες μας) από εποχές απόβασης στη Νορμανδία και τη σχετική γραφικότητα. Κάτι που δεν γνωρίζουν οι αναγνώστες μας, είναι πως το 1994 που έρχονταν οι Αμερικανοί Πεζοναύτες για συνεργασία με τους Έλληνες στο Βόλο, γινόταν “σκοτωμός” ποιος από αυτούς θα μπει σε ΑΒΑΚ, καθώς σε τέτοια είχαν είχαν πολεμήσει οι πατεράδες τους στην Ευρώπη τον Β’ Παγκόσμιο! Τώρα το 2022, γίνεται το ίδιο, γιατί οι σημερινοί Αμερικανοί θέλουν να μπουν (για φωτογραφία) στα ΑΒΑΚ, όχι γιατί είχαν μπει οι πατεράδες τους, αλλά πλέον οι… παππούδες τους!


Κλείνοντας ξαναθυμίζουμε τα εξής. Τα AAV-A1RAM/RS δεν είναι “παραχώρησης”. Είναι προμήθεια. Υπάρχει πρόγραμμα. Είναι εν χρήσει από το σώμα των Αμερικανών Πεζοναυτών. Οι τελευταίοι και η κατασκευάστρια εταιρεία θα τα συντηρήσουν 100% κι ουσιαστικά η συμφωνία είναι ότι όταν τα πάρουμε θα είναι πλήρως ανακατασκευασμένα.

Το μόνο τους ελάττωμα είναι ότι είναι Αμερικανικά, αλλά δεν μας δίνει και κάποιος άλλος από αυτά που χρησιμοποιεί ο ίδιος. Οι Αμερικανοί θα εξακολουθούν να το χρησιμοποιούν μέχρι να έρθει η ώρα των AAAV.

Λύσεις όπως ταχύπλοα, ή άλλα οχήματα που δεν υπάρχουν, είναι στα πλαίσια του θεωρητικού, κι όχι του πρακτικού. Στο ΕΣ, επειδή θα πρέπει να πολεμήσουν, δεν κοιτούν το marketing, αλλά την ουσία. Όσοι προτείνουν CB90 ή Iveco, ή ρωσικές “λύσεις”, δεν θα πολεμήσουν σε ανακατάληψη. Οι Πεζοναύτες θα το κάνουν.

loading...

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

 
Top