Υποψήφια μεταχειρισμένα υποβρύχια για το Ναυτικό: Τα ισραηλινά Dolphin I (209/1400)-(photos)

H νέα «φρεγατιάδα», ή «κορβετιάδα» ή «φρεγατιάδα Session 2» μας έχει κάπως απομακρύνει από τα περισσότερα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού μας Ναυτικού. 

Ευτυχώς, είδαμε πολύ πρόσφατα την υπογραφή της σύμβασης για την αγορά 44 υπερσύγχρονων τορπιλών SeaHake Mod4, που θα οπλίσουν επιτέλους τα 4+1 υποβρύχια ΑΙΡ του ΠΝ. Με τις 44 τορπίλες παίρνει τέλος μια τραγωδία με πολλά επεισόδια.

Ο Αρχηγός Ναυτικών Επιχειρήσεων, Ναύαρχος Τζόναθαν Γκρίνερτ και ο Διοικητής του Ναυτικού του Ισραήλ, Αντιναύαρχος Ραμ Ρούτμπεργκ, αναχωρούν από το INS Dolphin, αφού περιηγήθηκαν στο υποβρύχιο της δύναμης IN. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο Greenert περιόδευσε τη Ναυτική Βάση της Χάιφα όπου συναντήθηκε με την ηγεσία του IN, παρακολούθησε διάφορες επιδείξεις δυνατοτήτων που διεξήγαγε το IN και πραγματοποίησε συναντήσεις εμπλοκής με την ηγεσία της Ισραηλινής Άμυνας. (Φωτογραφία του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ από τον Επικεφαλής Ειδικό Μαζικής Επικοινωνίας Peter D. Lawlor/Απελευθέρωση)

Βέβαια, με την αγορά των τορπιλών, δεν “λήγει” η ιστορία των υποβρυχίων του ΠΝ. Καταρχάς λίαν συντόμως θα χρειαστούν κάποιο Mid-Life Upgrade, και καλό είναι να ξεκινήσουμε να το συζητάμε από τώρα. Ταυτόχρονα, θα χρειαστούν και περισσότερες τορπίλες, καθώς οριακά επαρκούν οι 44 για τα 5 AIP υποβρύχιά μας. Και το έχουμε ήδη πει  ξεκάθαρα, πρέπει να αντικαταστήσουμε τα παλαιότερα. Μιλάμε πλέον για καταδυόμενες κατασκευές με ηλικία 50 ετών. Που εκεί μέσα, μπαίνουν στελέχη του ΠΝ.

Ισραηλινό υποβρύχιο κλάσης Dolphin 1 (Type 209)

Το ΠΝ δεν φημίζεται για το ότι κρατά τα μάτια του κλειστά στις ανάγκες. Απλά, όπως κι όλοι οι Κλάδοι των Ενόπλων Δυνάμεων, θα κάνει αναγκαστικά τη δουλειά του με ότι μέσα έχει. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν κοιτά δεξιά κι αριστερά. Σε μια από τις πολύ λίγες ομιλίες του ΑΓΕΝ, πριν λίγους μήνες, είχε για πρώτη φορά αποκαλυφθεί πως το ΠΝ ψάχνει για μεταχειρισμένα υποβρύχια.

Ισραηλινό υποβρύχιο κλάσης Dolphin 1 (Type 209)

Καταλαβαίνουμε πως τα υποβρύχια είναι μια πολύ ειδική μηχανολογική κατασκευή, και δεν είναι πολύ εύκολο ούτε να χτιστεί, αλλά ούτε και συμφέρει η απόσυρσή της. Αυτός είναι κι ο λόγος που τα 209/1100 έχουν κυριολεκτικά “λιώσει” σε υπηρεσία, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως έχουν εκσυγχρονιστεί, και μπορούν να ρίξουν και τους RGM-84A. Αυτός θεωρούμε πως είναι κι ο λόγος που το ΠΝ τα διατηρεί σε υπηρεσία, αλλά και τα συντηρεί διεξοδικά.

Ισραηλινό υποβρύχιο κλάσης Dolphin 1 (Type 209), Κέντρο Πληροφοριών Μάχης ISUS-90 (με ισραηλινές βελτιώσεις)

Τώρα, έχουμε πει, πολλές φορές, και με διαφορετικούς τρόπους, πως δεν είναι εύκολο να πάμε σε ένα τελείως διαφορετικό υποβρύχιο από αυτά που έχουμε σε υπηρεσία. Μπορεί ένα να κοστίζει πολλά, να είναι μεγάλη η επένδυση σε έναν υποβρύχιο στόλο, αλλά ακόμη περισσότερο αξίζουν τα εκπαιδευμένα στελέχη. Και δεν είναι εύκολο να εκπαιδεύσουμε νέα στελέχη σε ένα νέο -μεταχειρισμένο- τύπο. Καλό είναι να παραμείνουμε σε κάτι του επιπέδου Type 209/212/214. Συνεπώς, οι λύσεις μας είναι μετρημένες.

Ισραηλινό υποβρύχιο κλάσης Dolphin 1 (Type 209) σε ταχεία ανάδυση

Η σελίδα έχει ήδη αναλύσει την περίπτωση των βραζιλιάνικων Type 209/1400, η οποία δεν είναι η καλύτερη, αλλά δεν πρέπει να μην την εξετάσουμε. Σήμερα όμως θα γράψουμε για μια διαφορετική περίπτωση, από μια χώρα φιλική και αρκετά κοντά μας (γεωγραφικά, αλλά και συμμαχικά). Το Ισραήλ, και τα 3 δικά του υποβρύχια Dolphin I.

Ισραηλινό υποβρύχιο κλάσης Dolphin 1 (Type 209)

To Dolphin I είναι ουσιαστικά μια εξέλιξη του 209/1400, με ισραηλινά ηλεκτρονικά και δυνατότητες κρούσης (θεωρείται πως τα υποβρύχια φέρουν πυραύλους cruise). Οι Ισραηλινοί είχαν σχεδιάσει την αγορά 9 υποβρυχίων, 3 Dolphin I, 3 Dolphin II & 3 Dolphin III (Dakar Class). Τα ΙΙ και ΙΙΙ είναι ΑΙΡ, τα Ι είναι συμβατικής σχεδίασης. Με την αλλαγή όμως δομής δυνάμεων στην περιοχή, τα Dolphin I είναι πλεονασματικά από τη στιγμή που θα μπουν σε υπηρεσία τα 3 τελευταία. Συνεπώς, είναι… προς διάθεση;

Το Ισραήλ δεν έχει πουλήσει ποτέ υποβρύχιο, και σίγουρα, σε αυτά έχει τοποθετήσει την κορυφαία ναυτική τεχνολογία. Θεωρούμε πως ακόμη κι αν τα υποβρύχια γίνουν διαθέσιμα μετά από το 2025, το ΠΝ θα πρέπει να τα βάλει στη “λίστα” των πιθανών επιλογών. Το θέμα όμως ξαναλέμε, τα διαθέτουν οι Ισραηλινοί προς πώληση;

Θεωρούμε πως θα ήταν μια εξαιρετική ιδέα, ειδικά μετά την εκ νέου προσέγγιση των Γερμανών της HDW μαζί με τους Ισραηλινούς, προκειμένου να προσφέρουν μια λύση νέας κορβέτας κι εκσυγχρονισμού των 4 ΜΕΚΟ200Η. Αν σκεφτούμε πως το ΠΝ πάντα είχε τουλάχιστον 8 επιχειρησιακά υποβρύχια, οπότε με τα 3 Dolphin I, τα 4 214ΗΝ και το ΩΚΕΑΝΟΣ, συμπληρώνουμε και πάλι τα 8 κύρια.

Τα Dolphin I θεωρούμε πως είναι βελτιστοποιημένα για επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων. Κάθε υποβρύχιο είναι εξοπλισμένο με 6 × 533 mm (21 in) τορπιλοσωλήνες, κι άλλους 4 × 650 mm (26 in)! Οι πιο μεγάλοι σε διάμετρο τορπιλοσωλήνες χρησιμοποιούνται για άφεση ναρκών, εκτόξευση cruise όπως επίσης και για οχήματα μεταφοράς ομάδων υποβρυχιών αποστολών.

Φυσικά οι 650άρηδες σωλήνες, με ειδικού υποδιαμετρήματος προσθήκες, μπορούν να ρίξουν και τις τορπίλες Atlas Elektronik DM2A3/4 που χρησιμοποιούν οι Ισραηλινοί.  Το υποβρύχιο φέρει και θάλαμο για υποστήριξη εξόδου βατραχανθρώπων, ενώ είναι σε κατάδυση.

Σε ότι αφορά τους cruise υπάρχουν αναφορές για ύπαρξη έκδοσης υποβρύχια εκτοξευόμενων Popeye Turbo (για όσους θυμούνται τους Popeye που μάλιστα αγοράστηκαν τις καλές εποχές κι από την Τουρκία). Το Αμερικανικό Ναυτικό έχει αποδείξεις για δοκιμή ισραηλινού πυραύλου cruise από υποβρύχιο Dolphin 1 στον Ινδικό Ωκεανό, που χτύπησε στόχο στα 1.500 χιλιόμετρα!

Για όσους “ανησυχούν” για την ομοιοτυπία με τα ελληνικά υποβρύχια, τα Dolphin φέρουν CMS τύπου ISUS 90-1 TCS της Atlas Elektronik. Βέβαια, οι Ισραηλινοί έχουν προσθέσει δικές τους λειτουργίες, και υποσυστήματα, αλλά και πάλι, τα υποβρύχια δεν είναι και τόσο πολύ μακρυά από τα ελληνικά Type 214HN (σε ηλεκτρονικά). Αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι πως είναι κατασκευασμένα από μη μαγνητικό χάλυβα, όπως τα Type 212 του γερμανικού Ναυτικού, ενώ τα ελληνικά Type 214 είναι κατασκευασμένα από χάλυβα υψηλής αντοχής (με δυνατότητα κατάδυσης τα 400 μέτρα).

Η σκέψη μας σήμερα είναι πολύ απλή. Τα υποβρύχια το ισραηλινό ναυτικό θα τα αποσύρει μετά το 2025. Μέχρι τότε, η Ελλάδα χρειάζεται τουλάχιστον 3. Εντάξει, τι περισσότερο να πούμε; Αν μάλιστα, αυτό το συνδυάσουμε με ένα πρόγραμμα κορβετών Sa’ar 6 και εκσυγχρονισμού των ΜΕΚΟ200ΗΝ, σε συνεργασία με την IAI/ELTA και όπλα από τη Rafael, θα έχουμε μια “ολική” λύση υψηλής απόδοσης, από μια από τις καλύτερες “πηγές” αμυντικής τεχνολογίας.

ΠΗΓΗ

loading...