Στην τεράστια εξοπλιστική προσπάθεια που διεξήγαγαν οι Ηνωμένες Πολιτείες καθ’ όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου κομβικό ρόλο είχαν τα πανεπιστήμια, τα οποία σε συνεργασία με τις Ένοπλες Δυνάμεις, ανέπτυξαν τεχνολογίες που έδωσαν το προβάδισμα στη Δύση έναντι της πανίσχυρης Σοβιετικής Ένωσης (που επίσης αξιοποίησε στο έπακρο το ακαδημαϊκό της προσωπικό για στρατιωτική έρευνα και ανάπτυξη).
Οι στρατιωτικές τεχνολογίες που αναπτύχθηκαν στα αμερικανικά πανεπιστήμια ενσωματώθηκαν εν συνεχεία στην παραγωγική βάση της χώρας και αποτέλεσαν έναν από τους βασικούς πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίχθηκε και στηρίζεται η Οικονομία των Ηνωμένων Πολιτειών μέχρι και σήμερα. Το ίδιο συμβαίνει σήμερα στην Κίνα, το ίδιο στην Ιαπωνία, τη Νότιο Κορέα, το ίδιο και στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη.
Στη μόνη χώρα που δεν συμβαίνει είναι η Ελλάδα. Μία από τις αιτίες για αυτό είναι ο άτυπος έλεγχος που, εδώ και δεκαετίες, έχει επιβάλλει στα πανεπιστήμια, ένας εσμός “αντιεθνικιστικών – αντικαπιταλιστικών” δυνάμεων, που θεωρεί τη συνεργασία με τις Ένοπλες Δυνάμεις, ΑΝΑΘΕΜΑ.
Καμία από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών δεν φάνηκε να είναι πρόθυμη, ή να διαθέτει το ¨πολιτικό στομάχι” να αντιμετωπίσει αυτό το καρκίνωμα. Ακόμη και να ξεκινήσει τώρα μια σχετική προσπάθεια θα πάρει χρόνια για να ολοκληρωθεί.
Κι εδώ έρχονται στα προσκήνιο τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΣΕΙ), δηλαδή η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ), η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (ΣΝΔ) και η Σχολή Ικάρων (ΣΙ), τα οποία δεν έχουν το πρόβλημα αυτό και θα μπορούσαν να αναλάβουν απρόσκοπτα ερευνητικό έργο.
Θα μπορούσαν και να συντονίσουν ερευνητικό έργο πανεπιστημίων, λειτουργώντας ως “hub”, έτσι ώστε η έρευνα να μη βρίσκεται στο έλεος των πάσης φύσεως “αντιμιλιταριστών”, σε απλή ελληνική προσώπων που μισούν το “έθνος” και την “πατρίδα”.
Τα ΑΣΕΙ λοιπόν, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως ο συνδετικός κρίκος μεταξύ ΑΕΙ και Ενόπλων Δυνάμεων και να “απογειώσουν” την έρευνα και ανάπτυξη αυτήν την κρίσιμη εποχή, που όλοι συμφωνούμε -ρητορικά- ότι βρισκόμαστε στην αρχή της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης.
Σε μια εποχή που η επιθετικότητα της Τουρκίας λαμβάνει πρωτοφανείς διαστάσεις και οι Ένοπλες Δυνάμεις χρειάζονται απεγνωσμένα “έξυπνες” λύσεις εκ των ενόντων. Σε μια εποχή που η ελληνική Οικονομία πρέπει να κινηθεί και σε άλλους τομείς πέραν από την επικίνδυνη “μονοκαλλιέργεια” του τουρισμού! Αν θέλουμε να κάνουμε προκοπή.
Έλα όμως που τα ΑΣΕΙ δεν κάνουν έρευνα! Και αναρωτιέται κανείς γιατί; Ποιος φταίει για αυτό; Μήπως δεν θέλουν οι καθηγητές τους; Οι καθηγητές στα ΑΣΕΙ, όπως και στα ΑΕΙ, είναι μέλη ΔΕΠ που σημαίνει “Διδακτικό Ερευνητικό Προσωπικό”. Εκτός λοιπόν από διδακτικά καθήκοντα έχουν και ερευνητικά. Το θέμα είναι τα ασκούν; Κι αν όχι γιατί; Τεμπελιάζουν; Δεν τους αφήνουν;
Είναι δική τους ευθύνη ή ευθύνη της κυβέρνησης; Τους επιτρέπει το υπάρχον νομικό πλαίσιο και αν όχι γιατί αυτό δεν αλλάζει; Ή μήπως “καλοθελητές” στον κρατικό μηχανισμό, που βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά, γνωματεύουν αυθαιρέτως ότι δεν τους επιτρέπει, γιατί οι ίδιοι προωθούν συμφέροντα τα οποία σαφώς δεν θέλουν την εγχώρια έρευνα και ανάπτυξη στον τομέα της Άμυνας;
Αυτά είναι κάποια κρίσιμα ερωτήματα που θα πρέπει κάποια στιγμή το Υπουργείο Άμυνας να απαντήσει. Γιατί καλές οι φρεγάτες και τα μαχητικά αεροσκάφη, πλην όμως καμία χώρα στον πλανήτη δεν μπόρεσε να αποκτήσει σοβαρή Άμυνα μόνο με αγορές από το εξωτερικό.
Πόσο άραγε θα μπορούσε να αποκτήσει ουσιαστικό ρόλο η κρατική και ιδιωτική αμυντική βιομηχανία; Που θα μπορούσε να είναι και αρωγός της προσπάθειας, διότι ας μην τρέφουμε αυταπάτες: Το κράτος ουδέποτε αναδείχθηκε σε αποτελεσματικό επιχειρηματία, οπότε η πρακτική αξιοποίηση όσων προέκυπταν κάπου θα “σκόνταφτε”.
Ακόμη και τα πλούσια πετρελαιοπαραγωγά κράτη της Αραβικής Χερσονήσου που τόσο αγαπάμε τελευταία, αλλά από το παράδειγμά τους δεν διδασκόμαστε, επενδύουν πλέον στην εγχώρια έρευνα και ανάπτυξη. Έχουν πάρει, για παράδειγμα, χαμπάρι τι γίνεται στα ΗΑΕ και τη Σαουδική Αραβία;
Κατά συνέπεια και για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, αν εμποδίζεις -ή έστω δεν βοηθάς- τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, που είναι “ex officio” ο πυρήνας της έρευνας και ανάπτυξης για αμυντικούς σκοπούς, να εκπληρώσουν τα ερευνητικά τους καθήκοντα, τότε κάτι δεν πάει καλά…
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.