0

Ο Μιχάλης Λώλης είναι ένας από τους ανθρώπους που στην εποχή της συριζαϊκής Ελλάδος και της τρέλας της πολιτικής ορθότητας έγινε διάσημος για ένα πράγμα. 




Για την σεξουαλική του… ιδιαιτερότητα. Ήταν ο πρώτος αστυνομικός, που επέλεξε να δημοσιοποιήσει την προσωπική του σεξουαλική προτίμηση μέσω του… ηλεκτρονικού και έντυπου τύπου.

Ταυτόχρονα έγινε γνωστή και η θέση του ως αξιωματικού υπεύθυνου για την καταπολέμηση του ρατσιστικού εγκλήματος.

Είχε δηλαδή κάτι από όλα όσα χρειάζονταν τα συστημικά μέσα για να τον αγκαλιάσουν. Έπαιξε στις lifo του κόσμου τούτου, έγινε ακτιβιστής στο gay pride, προκάλεσε προβλήματα στην υπηρεσία του με τις δηλώσεις του για τον αριθμό των ομοφυλόφιλων αστυνομικών.

Όλα αυτά ήταν όμως μόνον η “εισαγωγή”. Καθώς ήταν μόλις χθες που διαβάσαμε κείμενο – ανάλυσή του σχετικά με τον Χριστιανισμό στην ιστοσελίδα bloko.gr και το οποίο έχετε τώρα την ευκαιρία να διαβάσετε και εσείς. Ένα κείμενο – ανάλυση, το οποίο άνετα θα μπορούσε να έχει γράψει ένας δεκαεξάχρονος, που μόλις είχε την πρώτη του επαφή είτε με τον κόσμο της ακροαριστεράς είτε με κάποια… νεοπαγανιστική new age κατάσταση. Και το οποίο, θα διασκέδαζε κανείς να διαβάζει εάν ήταν γραμμένο από κάποιον δεκαεξάχρονο και ίσως καθόταν να του εξηγήσει, όχι ότι απλώς γράφει μυθεύματα, αλλά και ότι ο ίδιος έχει πάρει αυτά τα μυθεύματα και τα έχει διογκώσει σε έναν απίστευτο βαθμό. Και ότι η πλαστογράφηση της ιστορίας δεν είναι ο σωστός τρόπος για να προωθήσει την άποψή του, γιατί επί της ουσίας έτσι την πλαστογραφεί.
Δεν θα αναφερθούμε καν στις αστειότητες περί “εκατομμυρίων” γυναικών που κάηκαν ως μάγισσες. Μια απλή επίσκεψη του κ. Λώλη ή και των αναγνωστών, ακόμη και στην… wikipedia, θα δείξει το πόσο “υστερική” είναι η άποψή του. Θα του εξηγούσε κανείς επίσης ότι πριν ξεκινήσει να δημοσιεύει τα πονήματά του, καλό θα ήταν να γνωρίζει κάτι τις από… συντακτικό.

Δεν είναι έφηβος αλλά… αξιωματικός!

Αυτά εάν ήταν ένα παιδάκι, παραπλανημένο. Όταν όμως αυτός που γράφει αυτά τα πράγματα, αυτός που χαρακτηρίζει μια ολόκληρη θρησκεία, την κυρίαρχη μάλιστα στην χώρα που ζει, θρησκεία, ως μια “ρατσιστική θρησκεία” και κατ’ επέκταση όλους τους πιστούς σε αυτήν ρατσιστές, τότε είναι υπεύθυνος για την αντιμετώπιση των ρατσιστικών εγκλημάτων, τότε υπάρχει πρόβλημα. Τεράστιων διαστάσεων πρόβλημα μάλιστα, αφού τα “εγκλήματα” τα οποία καλείται ο ίδιος να αντιμετωπίσει, περιλαμβάνουν και εγκλήματα “σκέψης”.
Και όταν ο ίδιος αναφέρει, ότι η Χριστιανική διδασκαλία – σχετικά με το θαύμα της παρθενίας της Παναγίας- είναι μια ακριβώς με τα δικά του λόγια “σεξιστική, μισογυνίστικη και έτσι Ρατσιστική ρητορική” και έχουμε τον νόμο σύμφωνα με την οποία η ρητορική που έχει τέτοια χαρακτηριστικά τιμωρείται, ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια εφιαλτική κατάσταση. Όπου αυτοί που πρέπει να εφαρμόσουν τους νόμους – ακόμη και τους άδικους νόμους – έχουν μια τέτοια άποψη που μετατρέπει σε εγκληματίες όλους όσους δέχονται την χριστιανική “ρητορική” και τολμούν ίσως να την επαναλαμβάνουν.

Ένας… επίδοξος διώκτης!

Και ειδικά όταν ο ίδιος άνθρωπος, ο οποίος ίσως και να διαχειρίζεται διάφορες υποθέσεις μηνύσεων κατά Ιεραρχών, γράφει: “Η εκκλησία και οι ιεράρχες της αναπαράγουν για αιώνες μια ρητορική μίσους”, τότε υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για το κατά πόσον αυτός ο άνθρωπος, ως αστυνομικός, ως ανακριτικός δηλαδή υπάλληλος μπορεί να διαχειρίζεται δίχως προκαταλήψεις και με επαγγελματισμό, υποθέσεις που αφορούν όχι απλά Ιεράρχες, αλλά και απλούς πιστούς Χριστιανούς. Τους οποίους έχει ήδη “καταδικάσει” στο άρθρο του, καθώς αναφέρει ότι “Όποιος λοιπόν ασπάζεται τέτοια θρησκευτικά δόγματα, υποστηρίζει και αναπαράγει με την πίστη του, ίσως όχι συνειδητά, το σεξισμό, το μισογυνισμό, τη θρησκευτική μισαλλοδοξία και κατ’ επέκταση τον εν γένει Ρατσισμό”.
Εδώ έχουμε μια πρωτόγνωρη κατηγορία κατά όλων των Χριστιανών. Πράγμα απίστευτο ακόμη και για έναν χαϊδεμένο της Συριζαϊκής κυβέρνησης.
Ο οποίος όμως δεν σταματά καν εκεί. Δεν κατηγοριοποιεί τους Χριστιανούς ούτε καν ως απλά… φορείς Ρατσισμού, αλλά πάει και παρακάτω. Τοποθετεί την θρησκεία τους ως… αίτιο Ρατσισμού, γράφοντας: “Καθίστανται έτσι οι θρησκείες, όπως ο χριστιανισμός, μεταξύ πολλών άλλων, ένα από τα αίτια του Ρατσισμού, που μάλιστα είναι από τα πιο δύσκολα να αντιμετωπιστούν.”
Πώς θέλει να αντιμετωπίσει τον Χριστιανισμό ο κ. Λώλης; Προφανώς οι υπάρχοντες αντιρατσιστικοί νόμοι δεν αρκούν, και είναι δύσκολο; Τι θέλει; Μήπως να μαζεύει σε… κέντρα επανεκπαίδευσης τους Χριστιανούς;
Θα μπορούσε κανείς να αναλύει το τι μας λέει ο κ. Λώλης για σχεδόν κάθε πρόταση του κειμένου του. Γι’ αυτό και επιλέξαμε να σας το παραθέσουμε ολόκληρο, προκειμένου ο κάθε αναγνώστης να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Το να τον διορθώσουμε δε είναι μάλλον ανώφελο, αφού ο άνθρωπος έχει πάρει εδώ και καιρό τις αποφάσεις του.
Φαντάζεστε τι θα γινόταν, εάν πολίτης τολμούσε να διατυπώσει αυτού του είδους την κριτική κατά οποιασδήποτε άλλης αναγνωρισμένης θρησκείας στον κόσμο; Κατά πάσα πιθανότητα οι … Δημητράδες θα του είχαν ήδη κάνει μήνυση και ο κ. Λώλης θα διαχειριζόταν την υπόθεσή του.

Δεν τον παραίτησαν ήδη;

Σε οποιαδήποτε ευνομούμενη πολιτεία του κόσμου, η παραδοχή ενός αστυνομικού ότι αντιμετωπίζει ως εγκληματίες τους πιστούς, θα είχε οδηγήσει σε πειθαρχικές ενέργειες εναντίον του. Και σίγουρα δεν θα του επέτρεπε κανείς να διαχειρίζεται υποθέσεις για τις οποίες έχει τόσο… ισχυρή άποψη.
Αναμένει κανείς, εάν υπάρχει έστω και ψήγμα φιλότιμου στην ΕΛ.ΑΣ. και στην πολιτική της ηγεσία, να γίνει εντός των επόμενων ωρών η απομάκρυνση του κ. Λώλη από οποιαδήποτε σχετική υπηρεσία.
Και αναρωτιέται κανείς, εάν ο ίδιος ο κ. Λώλης δεν θα έπρεπε να είναι ήδη κατηγορούμενος με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο. Αυτεπάγγελτα. Γιατί από όσα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, είναι ήδη αρκετοί αυτοί που προτίθενται να το κάνουν. Πρόσωπα και οργανισμοί. Αυτό που δεν γνωρίζουμε όμως είναι το ποια θα είναι η στάση της Εκκλησίας. Θα κινηθεί νομικά ενάντια στον κ. Λώλη;

Ολόκληρο το “πόνημα” του επίδοξου διώκτη των Χριστιανών!

Θρησκεία, φύλο και σεξουαλικότητα. Όταν η πίστη γίνεται ρατσισμός

του Μιχάλη Λώλη

Με αφορμή την 21η Νοεμβρίου, όπου με βάση τη θρησκευτική χριστιανική παράδοση εορτάζονται τα Εισόδια της Θεοτόκου. Κατά τα χριστιανικά ήθη λοιπόν εορτάζουν οι γυναίκες που
φέρουν το όνομα της Παναγίας και είναι παρθένες.
Γνωρίζουμε ότι η Παναγία αιώνες μετά την ύπαρξή της, ως γυναίκας και μητέρας του Χριστού, ανακηρύχθηκε από την εκκλησία, με Οικουμενική Σύνοδο, ως Υπεραγία Θεοτόκος, αποδίδοντάς της μάλιστα την Παρθενία.

Αυτό ιστορικά εξηγείται από την ανάγκη προσηλυτισμού στο Χριστιανικό δόγμα, σε μια καθαρά μονοθεϊστική θρησκεία, ανθρώπων – πιστών των τότε κυριαρχουσών πολυθεϊστικών θρησκειών, αναπόσπαστο μέρος των οποίων αποτελούσαν και γυναικείες θεότητες. Έτσι η αναγωγή της Μαρίας ως απλής γυναίκας και μητέρας του Χριστού, σε Υπεραγία Θεοτόκο και Παναγία Παρθένο, εξυπηρετούσε καθαρά την ανάγκη για ευκολότερη εξάπλωση του Χριστιανισμού, και κατ’επέκταση της εξάπλωσης της εξουσίας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η τότε χριστιανική εκκλησιαστική εξουσία, κατάλαβε αυτήν ακριβώς την ανάγκη των ανθρώπων να λατρεύουν μια γυναικεία θεότητα.

Η Παναγία ως Παρθένα λοιπόν ήταν, θα λέγαμε, ένα μετέπειτα ιστορικό δογματικό κατασκεύασμα της εκκλησίας και εξυπηρετούσε για να επεκτείνει ευκολότερα την εξουσία της, έχοντας έτσι απήχηση σε ανθρώπους που λάτρευαν γυναικείες θεότητες.
Ο καθένας μπορεί να μελετήσει και να τα κατανοήσει όλα αυτά και φυσικά να παραβλέψει την ιστορικότητα αυτή, τις ιστορικές πηγές και δεδομένα, αποδεχόμενος δογματικά μια γυναίκα ως Υπεραγία Θεοτόκο και Παναγία Παρθένο. Άλλωστε η θρησκεία είναι αναφαίρετο Ανθρώπινο Δικαίωμα και τυγχάνει σεβασμού και νομικής προστασίας.

Δεν πρέπει όμως να παραβλέψουμε κάτι πολύ σημαντικό και σοβαρό, ότι η δογματική αυτή παραδοχή της Παρθενίας της γυναίκας που γέννησε ένα παιδί, χωρίς δηλαδή σεξουαλική επαφή, είναι καθαρά μια σεξιστική, μισογυνίστικη και έτσι Ρατσιστική ρητορική. Υπακούει στη σεξιστική αντίληψη που θέλει τη γυναίκα καθαρή, άσπιλη και αμόλυντη, χωρίς πάθη και ανάγκες. Μιας γυναίκας που μόνο ως Παρθένα μπορεί να γίνει Παναγία, υποβιβάζοντας την γυναικεία φύση και σεξουαλικότητα σε κάτι βρώμικο και αμαρτωλό. Και φυσικά σε καμία περίπτωση δεν είναι ισότιμη θεότητα με το Θεό, ο οποίος είναι άντρας, ο μοναδικός, ο ένας, ο πατήρ μαζί με το πρωτότοκο υιό του.

Όλα αυτά φαίνονται με διάφορες εκφάνσεις σε όλη τη χριστιανική παράδοση που απαγορεύει μεταξύ άλλων στη γυναίκα να ιερουργεί, να μπαίνει στο Ιερό Βήμα των ναών, να ασπάζεται τις εικόνες όταν βρίσκεται σε έμμηνο ρύση, οι οποίες επίσης υποβιβάζουν την γυναίκα και τη γυναικεία φύση, καθώς και την γυναικεία σεξουαλικότητα και εν γένει τη σεξουαλική επαφή. Αναπαράγουν τη συντηρητική και αναχρονιστική, πατριαρχική και φαλλοκρατική υπεροχή, που τότε ήταν αυτονόητη και κοινωνικά παραδεκτή, αλλά σήμερα έχει πια ξεπεραστεί.

Έτσι η χριστιανική θρησκεία μέσα από το δόγμα της, όπως αυτό κατασκευάστηκε και διαμορφώθηκε στην πορεία της ιστορίας από την εκκλησία, με αξιωματικές παραδοχές, οι οποίες επιβλήθηκαν στους πιστούς, αναπαράγει για αιώνες μέχρι και σήμερα την αναχρονιστική και συντηρητική πλέον αντίληψη που θέλει τη γυναίκα κατώτερη του άνδρα. Μιας γυναίκας που φτιάχτηκε μετά τον άνδρα και μάλιστα από τα πλευρά του άνδρα.

Η χριστιανική θρησκεία σαφώς και τυγχάνει απόλυτης προστασίας και σεβασμού. Όχι όμως η πίστη, που είναι προσωπική.

Αλλά δυστυχώς είναι μια καθαρά μισογυνίστικη, σεξιστική και έτσι εν μέρει Ρατσιστική. Δυστυχώς το τόσο βαθύ και έντονο γνωσιακό στοιχείο των ανθρώπων που λέγεται πίστη, δεν επιτρέπει ούτε ορθολογική κρίση, ούτε αντίλογο. Με αυτό το τρόπο είναι αδύνατο να καταδείξεις σε έναν Χριστιανό όλα τα παραπάνω, γιατί κλονίζεις την υπαρξιακή του αντίληψη και την πίστη του.

Έτσι η αναπαραγωγή του μισογυνισμού και των σεξιστικών αντιλήψεων του Χριστιανισμού είναι ανεμπόδιστη και ακαταδίωκτη. Η εκκλησία και οι ιεράρχες της αναπαράγουν για αιώνες μια ρητορική μίσους, μεταξύ άλλων και για το γυναικείο φύλο όπου κανείς δε μπορεί να καταδείξει και εμποδίσει.

Αν προσθέσω εδώ και τις θρησκείες που κατασκευάστηκαν αργότερα, βασισμένες στα ανδροκρατούμενα και σεξιστικά πρότυπα του Χριστιανισμού, όπως για παράδειγμα το Ισλάμ, όπου οικειοποιήθηκαν και αυτές, τον αυτονόητο γιατί την εποχή, κοινωνικό μισογυνισμό, που θέλει τη γυναίκα κατώτερη του άνδρα, βλέπουμε την έκταση που λαμβάνει μέχρι σήμερα ο σεξισμός αυτός.

Μαζί και με την αυτονόητη θρησκευτική μισαλλοδοξία που καλλιεργείται, καθώς η κάθε θρησκεία θεωρεί τους πιστούς της άλλης, κατώτερους, δημιουργώντας μεταξύ των ανθρώπων σχέσεις ανωτερότητας-κατωτερότητας, καθιστώντας αυτές φύσει Ρατσιστικές.

Ας μη ξεχνάμε ότι αυτή η Ρατσιστικής μορφής αντιπαλότητα και θρησκευτική μισαλλοδοξία, ξεπέρασε πολλές φορές τα όρια της ρητορικής μίσους που αναπαράγει τα στερεότυπα της κάθε εποχής και έφτασε σε βίαιες Ρατσιστικές εκδηλώσεις μέχρι και πολέμους σε αλλόθρησκους.

Άλλωστε το Ισλαμικό τζιχάντ, ως ιερός πόλεμος στους απίστους, πήρε μορφή πρώτα από το Χριστιανισμό με τις Σταυροφορίες, όπου η εκκλησία με πρόφαση την προστασία των Αγίων Τόπων από τους άπιστους, κύλησε στο αίμα εκατομμύρια ανθρώπους για αιώνες.

Αν σήμερα το τζιχάντ και η ισλαμοποίηση μας ξενίζει και μας προκαλεί φόβους, υπενθυμίζω την κατά πολύ επαχθέστερη και βίαιη Άλωση της Πόλης το 1204 από τους Χριστιανούς Σταυροφόρους, σε σχέση με αυτή του 1453, από τους Ισλαμιστές Οθωμανούς.

Με αποκορύφωμα μισογυνίστικης, Ρατσιστικής βιαιότητας, την καύση στη πυρά κάθε μορφωμένης γυναίκας, η οποία απεκδυόμενη την αντρική υπεροχή, εντριφεί στην επιστήμη της εποχής και καλλιεργεί γνώσεις σε βιολογία, ζωολογία, χημεία, φυσική και φιλοσοφία, καταδικάζοντάς την σε θάνατο με την βαθιά στερεοτυπική πεποίθηση ότι πρόκειται για μάγισσα.

Εκατομμύρια γυναίκες κάηκαν ζωντανές στην πυρά της εκκλησίας, ως δήθεν μάγισσες, διότι απλά ξέφυγαν από τη θρησκευτική δογματική επιβολή και ερεύνησαν για τα τότε επιστημονικά δεδομένα, φαινόμενα και καταστάσεις που σήμερα είναι αυτονόητες γνώσεις.

Ένα ρατσιστικό στερεότυπο, που σήμερα έχει ξεπλυθεί πλήρως από τον Χριστιανισμό, αφού από μικρά παιδιά φρόντισε η εκκλησία μέσα από τους μύθους και τα παραμύθια, να δαιμονοποιήσει τις γυναίκες αυτές ως μάγισσες.

Η πρόοδος όμως της επιστήμης απέδειξε πια την αυτονόητη, αλλά για αιώνες αμφισβητούμενη, ισότητα των φύλων και μάλιστα ξεπέρασε και την κοινωνική κατασκευή των δύο φύλων και διαμόρφωσε με αναμφισβήτητους επιστημονικούς όρους το λεγόμενο σήμερα κοινωνικό φύλο ή ταυτότητα φύλου, φέρνοντας έτσι στο ίδιο επίπεδο και τα ΛΟΑΔ άτομα.

Έτσι και ο νομικός μας πολιτισμός μέσα από τα Θεμελιώδη και συνταγματικώς κατοχυρωμένα Ανθρώπινα Δικαιώματα προασπίζει αυτή την ισότητα, τόσο των δύο βιολογικών φύλων, όσο και την ευρύτερη ισότητα όλων των κοινωνικών φύλων, συμπεριλαμβανομένων έτσι των ΛΟΑΔ ατόμων. Όλη αυτή η πρόοδος και εξέλιξη καθιστά τις θρησκείες, σαν τον Χριστιανισμό, απόλυτα αναχρονιστικές και Ρατσιστικές.

Όποιος λοιπόν ασπάζεται τέτοια θρησκευτικά δόγματα, υποστηρίζει και αναπαράγει με την πίστη του, ίσως όχι συνειδητά, το σεξισμό, το μισογυνισμό, τη θρησκευτική μισαλλοδοξία και κατ’επέκταση τον εν γένει Ρατσισμό των θρησκειών. Έτσι ο Ρατσισμός εδράζεται βαθιά στη πίστη αυτών των ανθρώπων. Καθίστανται έτσι οι θρησκείες, όπως ο χριστιανισμός, μεταξύ πολλών άλλων, ένα από τα αίτια του Ρατσισμού, που μάλιστα είναι από τα πιο δύσκολα να αντιμετωπιστούν.

Τέλος θα ενισχύσω τη Ρατσιστική φύση του Χριστιανισμού (και των αντίστοιχων μονοθεϊστικών θρησκειών), καθώς απορρίπτει εντελώς την ομοφυλοφιλία και την κοινωνική ταυτότητα φύλου δηλαδή την διεμφυλικότητα, τα οποία αν και είναι στοιχεία της ανθρώπινης φύσης, τα καταδικάζει ως αμαρτία, χαρακτηρίζοντάς τα ως ανωμαλία, μη φυσιολογικά και παρά φύση. Έτσι ένα σημαντικό πλήθος ανθρώπων, όπως τα ΛΟΑΔ άτομα, θεωρούνται από το Χριστιανισμό όχι απλά κατώτεροι, όπως οι γυναίκες, αλλά ως μη-άνθρωποι, στερούμενοι πλήρως κάθε Δικαίωμα όχι απλά ισότητας αλλά και ύπαρξης.

ΠΗΓΗ
loading...

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

 
Top