Άκρως απαραίτητο για τη διατήρηση της αποτρεπτικής ισχύος της Πολεμικής Αεροπορίας είναι το κυοφορούμενο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του στόλου των F-16C/D το οποίο θα εξασφαλίσει αναβαθμισμένες επιχειρησιακές ικανότητες μέσα στην επόμενη 20ετία, ενώ αναμένεται να λύσει σε σημαντικό βαθμό προβλήματα ομοιοτυπίας και υποστήριξης που προκύπτουν σήμερα από την ένταξη σε υπηρεσία τεσσάρων διαφορετικών Block (30/50/52+/52+Advanced).
Όλες οι εισηγήσεις της ΠΑ είναι απόλυτες ως προς την αναγκαιότητα του εκσυγχρονισμού σε επίπεδο Viper με κυριότερα πλεονεκτήματα την ενσωμάτωση ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης AESA, ζεύξη δεδομένων Link 16, ικανότητα χρήσης ολόκληρου του φάσματος κατευθυνόμενων όπλων (που σήμερα ισχύει μόνο για τα Block 52+ Advanced) καθώς και βελτιωμένη διαμόρφωση πιλοτηρίου με νέα κεντρική οθόνη CPD που θα εξασφαλίζει ανώτερη αντίληψη τακτικής κατάστασης με συνδυασμένη απεικόνιση δεδομένων από όλους τους αισθητήρες του μαχητικού.
H ΚΡΙΣΙΜΗ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ ΤΟΥ “ΠΑΚΕΤΟΥ ΟΠΛΩΝ” ΓΙΑ ΤΑ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΕΝΑ F-16
Ανεξαρτήτως λοιπών εξελίξεων, η αναβάθμιση των F-16 είναι η μόνη που προσφέρει στην ΠΑ μια βραχυπρόθεσμη λύση αναβάθμισης αεροπορικής ισχύος και είναι ενδεδειγμένη ως προς την αξιοποίηση της συνολικής επένδυσης που έχει γίνει μέχρι σήμερα στον τύπο, ο οποίος καλύπτει όλο το φάσμα ρόλων αέρος αέρος και αέρος εδάφους με χρήση ειδικών όπλων και συστημάτων (HARM, GBU, JDAM, LANTIRN κ.α).
Εκεί βρίσκεται όμως και το κρίσιμο σημείο το οποίο δεν φαίνεται πολλοί να έχουν συνειδητοποιήσει ή εντέχνως αφήνεται εκτός πλαισίου δημόσιας συζήτησης. Η αξία του εκσυγχρονισμού – που επαναλαμβάνουμε είναι καθοριστικής σημασίας για την αποτρεπτική ικανότητα της ΠΑ – θα είναι ολοκληρωμένη μονάχα με την απόκτηση προηγμένων οπλικών συστημάτων που θα εξασφαλίσουν τη μέγιστη επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα.
Κάτι που σημαίνει πολύ απλά ότι για να «πιάσει τόπο» ο εκσυγχρονισμός θα πρέπει η χώρα μας να δρομολογήσει παράλληλα και να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα προμήθειας των απαραίτητων κατευθυνόμενων όπλων/πυρομαχικών και ατρακτηδίων σκόπευσης που θα επιτρέψουν την μέγιστη αποκόμιση οφέλους σε επιχειρησιακό επίπεδο.
‘Ήδη το παράδειγμα της «κουτσουρεμένης» προμήθειας των F-16C/D Block 52+ Advanced του προγράμματος Peace Xenia IV (με ευθύνη της τότε κυβέρνησης) ήταν η προμήθεια μειωμένης ποσότητας προηγμένων οπλικών συστημάτων όπως τα JSOW ενώ υπήρξε πλήρης απουσία ενός προηγμένου συστήματος νυχτερινής ναυτηλίας και σκόπευσης όπως το SNIPER το οποίο προμηθεύτηκαν όλοι οι λοιποί χρήστες της προηγμένης αυτής έκδοσης του F-16 όπως η Πολωνία, το Μαρόκο ακόμη και το.. Ιράκ.
Αποτέλεσμα ήταν η ανάγκη αυτή να επιβάλει την μετέπειτα την διασπορά των λιγοστών διαθέσιμων συστημάτων LANTIRN (που αποκτήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 90) σε 4 Μοίρες μαχητικών F-16 (με ότι αυτό σημαίνει από πλευράς επιχειρησιακής ικανότητας).
Φυσικά στις ΗΠΑ και στους περισσότερους ευρωπαίους χρήστες μαχητικών F-16 το σύστημα έχει ήδη συμπληρώσει και σε πολλές περιπτώσεις έχει αντικαταστήσει το LANTIRN εδώ και καιρό.
ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ Η ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΒΛΗΜΑΤΩΝ “STAND OFF”
Επιπρόσθετα, η δυνητική απειλή των αντιαεροπορικών S-400 και των F-35 που θα αποκτήσει η Τουρκία, επιβάλλει πλέον νέα επιχειρησιακά δεδομένα που απαιτούν την απόκτηση ικανότητας πληγμάτων από μεγάλες αποστάσεις με βλήματα Stand Off όπως το SLAM και το JASSM (το πρώτο ήδη υπάρχει στο οπλοστάσιο της τουρκικής Αεροπορίας).
Ως εκ τούτου είναι δικαιολογημένη η ανησυχία κύκλων που γνωρίζουν καλά τα επιχειρησιακά δεδομένα εντός της ΠΑ ότι οι όποιες αποφάσεις για την ενίσχυση του Όπλου θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους παραπάνω παράγοντες ώστε να επιτευχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ
Φυσικά δεν υπάρχει καμία ψευδαίσθηση για το ποια είναι η οικονομική πραγματικότητα που επιβάλει ασφυκτικές πιέσεις όχι μόνο σε εξοπλιστικά ζητήματα (που είναι ανύπαρκτα για περισσότερο από μια δεκαετία) αλλά και στον λειτουργικό προϋπολογισμό των ΕΔ και κατ επέκταση της ΠΑ.
Όλα αυτά λαμβάνουν ιδιαίτερο νόημα και ανάγκη για ευρύτερο προβληματισμό με αφορμή την επικείμενη επίσκεψη του πρωθυπουργού στα μέσα Οκτωβρίου (πιθανόν στις 17 Οκτώβριου), καθώς έχει γίνει γνωστό ότι θα προωθηθούν σημαντικές συμφωνίες στους τομείς της ενέργειας, των επενδύσεων και ιδίως στην αμυντική συνεργασία μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ.
Το ενδιαφέρον και η «αγωνία» όσων ενδιαφέρονται για την ενίσχυση της αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας στρέφονται φυσικά γύρω από το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των F-16 με εκτιμώμενο κόστος 1,2 – 1,5 δισ.ευρώ που θα καθοριστεί από ποιο μίγμα θα επιλεγεί ως προς τα Block των F-16 ( με πιθανότερο σενάριο αναβάθμισης αυτό των Block 50 και Block 52+).
Παράλληλα είναι διατυπωμένη από πλευράς ηγεσίας του ΥΕΘΑ, η απαίτηση για απόκτηση προηγμένων μαχητικών 5ης γενιάς σε μεταγενέστερο στάδιο που θα τεθεί στο τραπέζι – αν και δεν αναμένονται ουσιαστικές εξελίξεις προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ουδείς όμως έχει αναφερθεί ως προς το τι θα γίνει αναφορικά με την αναβάθμιση του οπλοστασίου της ΠΑ που θα πρέπει να συμβαδίσει με τον εκσυγχρονισμό των F-16 σε επίπεδο Viper, αλλιώς θα έχουμε επανάληψη του μοτίβου εξοπλιστικών του παρελθόντος, όπου η χώρα προχώρησε στην προμήθεια του φορέα χωρίς όμως τα απαραίτητα οπλικά συστήματα που το καθιστούν ολοκληρωμένο σύστημα μάχης.
Ζητούμενο σε κάθε περίπτωση είναι η συνδρομή της Ουάσιγκτον σε ότι αφορά τη διευκόλυνση της χώρας μας στην αποπληρωμή των πιστώσεων, που είναι απαιτούμενο για τις άνωθεν ενέργειες και για την οποία υπάρχει διατυπωμένη πρόθεση η οποία και είναι θετικά προσκείμενη.
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.