Συννεφιά βλέπω, πιτσιρίκο. Συννεφιά πάνω από το Μαξίμου. Και μέσα στα σύννεφα βλέπω ένα αστέρι να πέφτει. Πέφτει και θα κάνει μεγάλο γδούπο κατά την πτώση του.
Αλέξη, ακούω ταμπούρλα και ζουρνάδες.
Όμως, δεν είναι για τις αγορές.
Τον επικήδειό σου συνοδεύουν.
Σε τελειώνουν Αλέξη.
Αφού έκανες το μαγκάκι και στο τέλος αποδείχθηκες κότα, τώρα ήρθε η σειρά τους να σπάσουν και λίγη πλάκα μαζί σου.
Θα σε ξεβρακώσουν τελείως.
Θα σε κάνουν να τρέχεις και να μην φτάνεις.
Αφού θέλησες να ταχθείς μαζί τους, τώρα θα σε κάνουν το παιδί για τα θελήματα, μέχρι να σου ρίξουν την κλωτσιά στα πισινά.
Δεν σε σώνουν ούτε οι γκριμάτσες, ούτε το baby face.
Χθες δεν σε είδα πουθενά.
Καταλαβαίνω πως δεν νιώθεις καλά με επετείους που έχουν να κάνουν με κάποιο ΟΧΙ που τηρήθηκε, αλλά νομίζω πως έχασες την ευκαιρία να φουσκώσεις σαν παγώνι στην εξέδρα.
Τέτοια ευκαιρία μάλλον δεν θα σου ξαναδοθεί.
Δεν σε βλέπω μέχρι τον Μάρτη Αλέξη.
Η διαπλοκή και το κατεστημένο προτιμά κάποιον τραπεζίτη στην εξέδρα της 25ης Μάρτη, με την συγκατάθεση βέβαια, όλων των προθύμων της υποταγμένης βουλής των Ελλήνων.
Το αν θα το καταφέρουν, είναι μια άλλη ιστορία που εξαρτάται από την αντίδραση την δική μας.
Πάντως εσύ, Αλέξη, θα είσαι απών.
Την δουλειά την έκανες και οι λίγες εκκρεμότητες που έχεις αφήσει με τα αφεντικά σου, μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχουν κλείσει.
Από εκεί και πέρα τους είσαι άχρηστος για αυτούς και δεν έχουν κανένα λόγο να σε κρατούν στα ώπα ώπα.
Η κλωτσιά θα πέσει σύννεφο και εσύ το καλύτερο που θα έχεις να κάνεις, είναι να κολλήσεις στον χοντροαστό συνέταιρό σου, μήπως και σε χώσει σε κανένα στρατιωτικό ελικόπτερο.
Έτσι είναι, Αλέξη.
Την ρουφιανιά πολλοί αγάπησαν, αλλά τον ρουφιάνο κάποια στιγμή, όλοι τον αποκηρύσσουν.
Και εσύ Αλέξη ήσουν ο ρουφιάνος και ο προδότης της αριστερής, λαϊκής συνείδησης.
Το ότι σε εμπιστεύθηκαν για δεύτερη φορά τα χάπατα, δεν μου λέει τίποτα.
Αυτοί οι ίδιοι θα σε σταυρώσουν γιατί δεν έχουν ιδεολογία.
Απλά καθοδηγούνται, και τώρα η καθοδήγηση από την ντόπια και ξένη διαπλοκή, είναι να σε καταστήσουν υπαίτιο για όλα τα δεινά των τελευταίων πέντε χρόνων.
Την μήτρα σου που θα μπορούσε να σε προστατέψει, την απώλεσες στις 5 του Ιούλη και τώρα είσαι γυμνός.
Καλή τύχη, Αλέξη στην κάθοδο και την πτώση σου.
Όλοι εμείς θα είμαστε σε μια γωνιά και θα γελάμε ειρωνικά.
Μόνο χλεύη από τους εξαπατημένους και ειρωνεία από τους ψυλλιασμένους σου χρειάζεται.
Εσένα και των καρεκλοκένταυρων συνεργατών σου.
Χρήστος Χ.
(Αγαπητέ Χρήστο, ο Αλέξης Τσίπρας είχε την τεράστια ευκαιρία να ενώσει όλους τους Έλληνες, να φωνάξει ότι η Ελλάδα είναι μια ανεξάρτητη χώρα και να γράψει Ιστορία. Την πέταξε. Και έγινε ένας ακόμα πολιτικός απατεώνας. Τώρα θα πεταχτεί στα σκουπίδια. Πάντως, εγώ προσπάθησα να τον προειδοποιήσω και να τον κάνω να αλλάξει γνώμη. Στις 15 Ιουλίου, έγραψα: «Αλέξη Τσίπρα, αυτή είναι η τελευταία μου προσπάθεια να σε πείσω να μην υπογράψεις το Μνημόνιο. Ακόμα κι αν το υπογράψεις, θα σε ρίξουν με τον πιο ατιμωτικό τρόπο. Δεν υπάρχει συμφωνία. Συμφωνία θα υπάρξει μόνο αν σε ρίξουν. Και θα σε ρίξουν σαν προδότη, αφού πρώτα περάσει το Μνημόνιο επί δικής σου πρωθυπουργίας. Αφού περάσεις εσύ το Μνημόνιο. Πρώτα θα σε εξευτελίσουν εντελώς, μετά θα σε ρίξουν και μετά θα γίνει η κανονική συμφωνία, με τους επόμενους. Αλέξη Τσίπρα, μην υπογράψεις. Μην προσπαθήσεις να κλείσεις εσύ την αριστερή παρένθεση, για να γίνεις δεξιός και δούλος. Το απόγευμα, εγώ θα είμαι έξω από τη Βουλή. Βγες κι εσύ έξω. Στον κόσμο. Γίνε κάθε λέξη από το Σύνταγμα αυτής της χώρας. Στην πράξη, όχι στα λόγια. Καλή τύχη».
Και το ξημέρωμα της 13ης Ιουλίου, λίγο πριν συμφωνήσει στις Βρυξέλλες -ένα βράδυ που δεν κοιμήθηκα, όπως και πολλοί άλλοι Έλληνες-, του έγραψα, ανάμεσα σε πολλά άλλα, και αυτό το tweet:
Και τώρα, Χρήστο, ο Τσίπρας έχει γίνει ανέκδοτο:
Χρήστο, δεν ξέρω αν ο Τσίπρας είναι με αντικαταθλιπτικά χάπια αλλά κατάφερε να βουλιάξει μια ολόκληρη χώρα στην κατάθλιψη. Και δεν είχε κανένα δικαίωμα να το κάνει αυτό. Ελπίζω να έχει το τέλος που του αξίζει. Να είσαι καλά).