Στην Αρχαία Αθήνα, η μοιχεία (δηλαδή η σεξουαλική σχέση μιας παντρεμένης γυναίκας με άλλον άνδρα) ήταν σοβαρότατο αδίκημα, με βαριές συνέπειες τόσο για τη γυναίκα όσο και για τον εραστή της.
Συντάκτης: Διονύσης Αντωνέλλος
Ο απατημένος σύζυγος ήταν υποχρεωμένος από τον νόμο να χωρίσει τη γυναίκα του ενώ η γυναίκα δεν μπορούσε να παρευρίσκεται σε δημόσιες τελετές και θρησκευτικές γιορτές, κάτι που στην Αθήνα ήταν τεράστια κοινωνική τιμωρία.
Αν και δεν προβλεπόταν επίσημη σωματική τιμωρία για τη γυναίκα, η κοινωνία την περιφρονούσε και την περιθωριοποιούσε.
Ο εραστής αντιμετώπιζε ακόμα χειρότερες συνέπειες από τη γυναίκα καθώς ο σύζυγος είχε το δικαίωμα να σκοτώσει τον εραστή αν τον έπιανε επ’ αυτοφώρω (σύμφωνα με τον νόμο του Δράκοντα, που παρέμεινε σε ισχύ).
Σε κάποιες περιπτώσεις, ο εραστής μπορούσε να υποστεί δημόσιο εξευτελισμό, ξυλοδαρμό ή ακόμα και ακρωτηριασμό.
Εάν ο σύζυγος δεν ήθελε να σκοτώσει τον εραστή, μπορούσε να απαιτήσει τεράστιο πρόστιμο.
Η καταγωγή των παιδιών ήταν πολύ σημαντική στην Αθηναϊκή κοινωνία και η απιστία της γυναίκας έθετε σε αμφιβολία τη γνησιότητα των απογόνων.
Οι παντρεμένες γυναίκες ζούσαν σε αυστηρά ελεγχόμενο περιβάλλον (στον γυναικωνίτη), άρα η απιστία θεωρούταν απόδειξη σοβαρής αμέλειας ή ηθικής κατάπτωσης.
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.