Το 2008 επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή και Υπουργού Εθνικής Αμύνης Βαγγέλη Μεϊμαράκη έπεσε στο τραπέζι για πρώτη φορά η προοπτική εκσυγχρονισμού του στόλου των ελληνικών F-16 και συγκεκριμένα των Block 30, Block 50 και 52+ στο επίπεδο των F-16 Block 52+ Advanced.
Το τελευταίο ήταν το αεροσκάφος που πραγματικά εισήγαγε νέες επιχειρησιακές δυνατότητες στη Π.Α απόρροια των εξελιγμένων συστημάτων του όπως το Link 16 ή τα νέα όπλα αέρος εδάφους JSOW και JDAM.
Μολονότι, τα F-16 Block 52+ είχαν παραληφθεί προ ολίγων ετών η Π.Α διέβλεπε την ανάγκη ομογενοποίησης του στόλου και τις νέες επιχειρησιακές δυνατότητες που προσφέρει το F-16 Block 52+ Advanced. Με εξαίρεση το ραντάρ AESA που εισήχθη στο configuration του εκσυγχρονισμού τα επόμενα πέντε έτη η Π.Α θα μπορούσε να είχε εκσυγχρονίσει τον στόλο των F-16 και ειδικότερα των Peace Xenia II και III στο επίπεδο Block 52+ Advanced ενώ στα F-16 Block 30 θα μπορούσαν να είχαν εκσυγχρονιστεί με το πακέτο CCIP Lite.
Η Π.Α έχασε την ευκαιρία και ακολούθως η Τουρκική Αεροπορία εκμεταλλεύτηκε την αδράνεια και την απραξία της χώρας μας και απέκτησε ποιοτικό προβάδισμα με εκσυγχρονισμό των Tουρκικών F-16 στο επίπεδο F-16 Block 50 Advanced. Από το 2008 έως σήμερα το κόστος για τον εκσυγχρονισμό των F-16 ανέβηκε κατά 40%. Συγκεκριμένα, το κόστος κυμαίνεται περί το 4% ετησίως απόρροια του πληθωρισμού και λαμβάνοντας υπόψη τον βιομηχανικό δείκτη Industrial Aeronautical Index. Και όσο εξακολουθούμε και καθυστερούμε αυτό το κόστος θα αυξάνεται.
Με πολύ απλά λόγια εάν η Ελλάδα είχε εκκινήσει εγκαίρως το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των F-16 σήμερα:
Θα είχε εξοικονομήσει περί τα 600 με 700 εκατομμύρια δολάρια διαθέτοντας αυτό το ποσό σε άλλα εξοπλιστικά προγράμματα.
Ήδη το 2018 το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού θα ήταν στο τελικό του στάδιο και η Π.Α θα είχε στη διάθεση της μια ολοκληρωμένη πλατφόρμα οπλικών συστημάτων. Με εξαίρεση το ΑESA που θα μπορούσε κάλλιστα τα επόμενα χρόνια να είχε ενσωματωθεί.
Θα υπήρχε ομοιοτυπία και κοινή γραμμή λογιστικής υποστήριξης.
Η ΕΑΒ και γενικότερα η Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία θα είχε πολλαπλά οφέλη.
Θα ήμασταν έτοιμοι και τεχνολογικά ώριμοι για την απόκτηση ενός αεροσκάφους πέμπτης γενιάς έχοντας πάρει μια γεύση.
Η Π.Α δεν θα υστερούσε έναντι της απειλής τη στιγμή που σήμερα η Τουρκική Αεροπορία έχει εκσυγχρονισμένα F-16 ενώ η ελληνική όχι. Σήμερα, όταν τα πρώτα ελληνικά F-16 θα εισέρχονται στην ΕΑΒ για εκσυγχρονισμό η Τουρκία θα παραλαμβάνει και θα αξιοποιεί F-35.
Έχοντας κάνει τον εκσυγχρονισμό η Π.Α θα ήταν απρόσκοπτη να αφοσιωθεί στην απόκτηση του Νέου Μαχητικού Αεροσκάφους.
Σε ότι αφορά την αναβάθμιση των μαχητικών F-16 της ΠΑ, η κύρια παράμετρος είναι ότι η ΠΑ διαθέτει 4 συνολικά εκδόσεις F-16 (30/50/52+/52+ Advanced) με σημαντικές διαφορές στον μεταξύ τους εξοπλισμό. Υπενθυμίζεται ότι η αρχική πρόθεση του ΥΕΘΑ αναφορικά με τον εκσυγχρονισμό F-16 προέβλεπε:
Α) Για τα μεν F-16 Βlock 52+ τοποθέτηση υπολογιστή αποστολής MMC 7000 στη θέση του MMC 5000, ολοκλήρωση του συστήματος Link 16 με τοποθέτηση τερματικού MIDS, προηγμένη μηχανική ολοκλήρωση του IRIS-T με την εισαγωγή τριών πρόσθετων χαρακτηριστικών έναντι των υπαρχόντων στα Βlock 52+ και ενσωμάτωση δυνατότητας ACMI.
Β) Για τα F-16 Βlock 50 το πρόγραμμα προβλεπόταν να είναι πιο εκτεταμένο καθώς τα αεροσκάφη είναι παλαιότερα και οπωσδήποτε απαιτούν μεγαλύτερο εύρος εργασιών και κόστος, προκειμένου να αναβαθμιστούν στο επίπεδο Advanced.
Τα παραπάνω περιλαμβάνονταν στην μελέτη σκοπιμότητας για την αναβάθμιση των αεροσκαφών F-16C/D block 52+ και F-16C/D block 50, η οποία εξετάστηκε από την διαρκή Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων στις 19 Ιανουαρίου 2014 υπό τον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλο. Το επιδιωκόμενο επίπεδο των αεροσκαφών που θα βρίσκονταν μετά τον εκσυγχρονισμό, ήταν αυτό των F-16 Block 52+ Advanced, χωρίς να περιλαμβάνεται στα σχέδια της ΠΑ η αναβάθμιση των block 30
Για την ιστορία θα αναφέρουμε ότι η αρχική πρόταση της LM το 2009 κόστους $ 1,3 δισ. αφορούσε συνολικό εκσυγχρονισμό του στόλου των Block 50/52+ σε επίπεδο Advanced ενώ προέβλεπε και την εφαρμογή στα Block 30 του επιπέδου «CCIP Lite» με κόστος $ 400 εκ. (η πρόταση περιλάμβανε αναβάθμιση ραντάρ APG-68 στο επίπεδο (V) 9 και υπολογιστή αποστολής MMC 7000 – χωρίς όμως υποδομή για JHMCS και Link 16).
Η ανανεωμένη προσφορά το 2013 με προϋπολογισμό $ 900 εκ. είχε αφαιρέσει εντελώς το κομμάτι των Block 30 του “CCIP Lite” εστιάζοντας μόνο στην αναβάθμιση των Block 50/52+, διατηρώντας συμβατικό ραντάρ στην έκδοση (V) 9 και υπολογιστή MMC 7000. Ήταν προφανές ότι η Lockheed προσάρμοσε τα δεδομένα της προσφοράς της, στην απόφαση της ΠΑ να μην αναβαθμίσει τα F-16 του Peace Xenia I προκειμένου να μειωθεί το κόστος του προγράμματος.
Τα κόστη και οι επιλογές για τον εκσυγχρονισμό του στόλου των ελληνικών F-16 διαμορφώνονται ως εξής:
Εκσυγχρονισμός των αεροσκαφών F-16 Block 30, 50, 52+ και 52+ Advanced (συνολικά 155 αεροσκάφη) στο επίπεδο F-16 VIPER με κόστος 1,9 δισεκατομμύρια δολάρια και τιμή περί τα 12,2 εκατομμύρια δολάρια ανά αεροσκάφος.
Εκσυγχρονισμός των αεροσκαφών F-16 Block 50, 52+ και 52+ Advanced στο επίπεδο F-16 VIPER (συνολικά 123 αεροσκάφη) με κόστος 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια και τιμή περί τα 12,1 εκατομμύρια δολάρια ανά αεροσκάφος. Τα F-16 Block 30 θα εκσυγχρονιστούν από τα απάρτια των μεταγενέστερων εκδόσεων που θα είναι πλέον διαθέσιμα.
Εκσυγχρονισμός των αεροσκαφών F-16 Block 52+ και 52+ Advanced στο επίπεδο F-16 VIPER (συνολικά με κόστος 1 δισεκατομμύριο δολάρια και τιμή περί τα 11,7 εκατομμύρια δολάρια ανά αεροσκάφος. Αντίστοιχα και εδώ τα F-16 Block 30 και 50 θα εκσυγχρονιστούν από τα απάρτια των μεταγενέστερων εκδόσεων που θα είναι πλέον διαθέσιμα πχ ραντάρ AN/APG-68(V)9.
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.