0
Η σύνθετη μορφή των αεροναυτικών επιχειρήσεων, τα τακτικά – επιχειρησιακά δεδομένα και η γεωγραφία της περιοχής επιβάλουν λύσεις που εστιάζονται σε δύο πυλώνες. ΙΣΧΥΣ ΠΥΡΟΣ – ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ.

Με δεδομένο ότι το Πολεμικό Ναυτικό και η Πολεμική Αεροπορία αναμένεται να βρεθούν απέναντι σε υψηλότατο επίπεδο απειλής απαιτούνται συγκεκριμένες επιχειρησιακές ικανότητες.

Το πλέον πιεστικό είναι το πρόβλημα της αεράμυνας του Στόλου, απέναντι στην απειλή που ήδη διαμορφώνει η τουρκική Αεροπορία. Πρόκειται σύμφωνα με πηγές του Think News για ένα ζήτημα με σοβαρές επιπτώσεις και μη κατανοητό σε όλο του το εύρος από τους περισσότερους, καθώς υπάρχει άγνοια δεδομένων, με κυρίαρχη τη θεώρηση, οτι το έλλειμα πιλότων που αντιμετωπίζει σήμερα η Τουρκία θα διατηρηθεί “επ άπειρον”. Κάτι που φυσικά δεν πρόκειται να συμβεί. 

ΛΗΨΗ ΑΝΤΙΜΕΤΡΩΝ

Σε ότι αφορά τις μονάδες επιφανείας αυτές κατά κύριο λόγο επιχειρούν εκτός της ομπρέλας κάλυψης αντιαεροπορικών συστημάτων, με αποτέλεσμα η αναβάθμιση της απειλής (F-35/F-16/SOM) να επιβάλει την απόκτηση ικανότητας “Αεράμυνας Περιοχής”, την οποία το ΠΝ επιδιώκει να αποκτήσει ανεπιτυχώς την τελευταία 15ετία.

Η απόκτηση δύο μεταχειρισμένων αντιτορπιλικών Arleigh Burke από τα αποθέματα του αμερικανικού Ναυτικού, κρίνεται ως η μόνη ρεαλιστική λύση απόκτησης αυτής της ικανότητας στο μεσοπρόθεσμο διάστημα αφού ικανή να παρέχει αποτροπή και ακολούθως επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα απέναντι σε δεδομένη απειλή.


Και αυτό διότι πολύ απλά οποιαδήποτε άλλη πρόταση υπολείπεται επιχειρησιακά σε ισχύ πυρός, ενώ η ναυπήγηση νέων σκαφών (αν και επιβάλλεται) δεν θα αποδώσει ρεαλιστικά αποτελέσματα μετά την έλευση 15ετίας.

Από τακτικής πλευράς η απόκτηση δύο σκαφών θα επιτρέψει την ικανότητα αποτελεσματικής θωράκισης του Στόλου σε μεγάλες αποστάσεις, με δυνατότητα η κάλυψη αυτή να παρέχεται συνεχώς σε όλα τα επιθυμητά «γεωγραφικά πλάτη και μήκη» αφού δεν υπάρχει εξάρτηση από κάλυψη επίγειων συστημάτων.


Προσφέρει επίσης απάντηση στο πρόβλημα μειωμένο βεληνεκές προστασίας των RIM-7M και δευτερευόντως των ESSM που θα συνεχίζουν να αποτελούν την “Άμυνα Σημείου” όπως χαρακτηριστικά αποκαλείται.

Παράλληλα θα λειτουργήσει εξισορροπητικά στην διαφαινόμενη απόκτηση S-400 από την Τουρκία, η οποία (σε περίπτωση που τελικά υλοποιηθεί στο έπακρο) θα περιορίσει την ικανότητα παροχής υποστήριξης στο ΠΝ από πλευράς ΠΑ.


Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΦΡΕΓΑΤΩΝ ΜΕΚΟ

Εναλλακτική προτεινόμενη λύση από το ΓΕΝ είναι η ανάγκη αναβάθμισης των τεσσάρων φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ στο πρότυπο των φρεγατών κλάσης “S” ώστε να κερδηθεί χρόνος μέχρι την προμήθεια νέων σκαφών επιφανείας. Το σημερινό σκεπτικό κινείται σε μια συντηρητική λογική, σύμφωνα με την οποία, με κόστος περίπου 35-40 εκατ. ευρώ ανά σκάφος που θα περιλαμβάνει αλλαγή ραντάρ και την αναβάθμιση ορισμένων ακόμα συστημάτων, οι φρεγάτες ΜΕΚΟ θα κέρδιζαν 15 χρόνια ζωής.

Το ζήτημα όμως δεν έγκειται στην επέκταση ζωής όσο στην αναβάθμιση της ισχύος πυρός που εξασφαλίζει αυτήν την προοπτική. Για να γίνει αυτό απαιτείται εκτός από νέο ραντάρ η απόκτηση βλημάτων ESSΜ Block 2 που εξασφαλίζουν ικανότητα στο πλοίο φορέα, αυτόνομης εμπλοκής πολλαπλών στόχων σε επιθέσεις κορεσμού.

Και πάλι όμως τίθεται το θέμα της σχετικά περιορισμένης εμβέλειας των βλημάτων (ανώτερης φυσικά των RIM-7M) αλλά και του τεράστιου επιχειρησιακού κενού που θα δημιουργηθεί στο Στόλο από την αναγκαστική παραμονή τους στη ναυπηγική κλίνη για τις απαραίτητες εργασίες για μεγάλο χρονικό διάστημα.


ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΩΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Φυσικά ο κύριος αντίλογος είναι το υψηλό κόστος λειτουργίας και επάνδρωσης των σκαφών αυτών με προβληματισμούς που είναι γνωστοί στην ηγεσία του ΓΕΝ, η οποία καλείται εδώ και πολύ καιρό να.. «τετραγωνίσει το κύκλο» λειτουργώντας με ισχνό προϋπολογισμό.

Η σημερινή κατάσταση σίγουρα δεν είναι η επιθυμητή από πλευράς λειτουργικής ομαλότητας σε όλα τα επίπεδα και για το λόγο αυτό – όλα τα παραπάνω – θεωρούνται από πολλούς ως «πολυτέλειες» εκτός της σημερινής οικονομικής πραγματικότητας.

Τα δεδομένα όμως είναι αμείλικτα. Η θα υπάρξει ΒΟΥΛΗΣΗ για καινοτόμες δράσεις που θα φέρουν αποτελέσματα ή οδεύουμε σε ΠΛΗΡΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ για άσκηση αμυντικής αποτροπής.

Το μοντέλο δηλαδή που υιοθέτησαν όλες οι κυβερνήσεις από τη μεταπολίτευση για την αντιμετώπισης της Τουρκικής απειλής, με ελάχιστες εξαιρέσεις απειλής χρήσης βίας, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης από τη πλευρά της Άγκυρας.

Η ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ «ΥΠΟΔΟΜΩΝ» ΓΙΑ ΤΑ BURKE

Το ΓΕΕΘΑ έχει επισημάνει σε όλους τους τόνους προς την πολιτική ηγεσία αλλά και σε επαφές σε επίπεδο Αρχηγών Ελλάδας – ΗΠΑ την επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνεται.

Στο πλαίσιο αυτό υπάρχει το ενδεχόμενο στάθμευσης στη Σούδα των δύο εκ των τεσσάρων αντιτορπιλικών Arleigh Burke που σήμερα σταθμεύουν στη Ρότα της Ισπανίας, έδρα του αμερικανικού 6ου Στόλου.

Μια τέτοια ενέργεια θα δρομολογήσει εργασίες επέκτασης υποδομών στη Σούδα για τη βελτίωση της προβλήτας Κ14 (για τα αεροπλανοφόρα) όσο και άλλων προβλητών που θα επέτρεπαν τη στάθμευση ελληνικών πολεμικών πλοίων στην Κρήτη αντί για τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας.

Με τον τρόπο αυτόν το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα εξεύρεσης κονδυλίων για υποστήριξη ελλιμενισμού πλοίων μεγέθους αντιτορπιλικού (που είναι αρκετά υψηλά άρα και λειτουργούν αποτρεπτικά για απόκτηση Arleigh Burke) και ταυτόχρονα να ανταποκριθεί καλύτερα στον ρόλο που επιθυμεί να διαδραματίσει στην Ανατολική Μεσόγειο σε συνεργασία με αμερικανικές δυνάμεις στην περιοχή.

Προς αυτή τη κατεύθυνση ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Ευ. Αποστολάκης ΠΝ και οι επιτελείς του φέρονται να έχουν συζητήσει την αναβάθμιση των υπαρχουσών υποδομών στη Σούδα, με αμερικανικά κονδύλια.

Πρόταση που ευνοείται από το γενικότερο κλίμα και εξελίξεις στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας που οδεύουν σε «αχαρτογράφητα νερά» μετά την εκδήλωση του πραξικοπήματος στη γείτονα τον περασμένο Ιούλιο.

loading...

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

 
Top