0
Η εμπειρία στις επιχειρήσεις της Αμερικανικής Αεροπορίας στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, απέδειξε ότι ο θεσμός του JTAC ή αλλιώς Αξιωματικού Ελεγκτή Αέρος (ΑΕΛΑ) είναι άκρως απαραίτητος και πετυχημένος σε οτι αφορά την αποτελεσματική παροχή εγγύς υποστηρίξεως (CAS) από μαχητικά της Πολεμικής Αεροπορίας.



Απόλλων Λεονταρίτης

Πολυάριθμα τμήματα Ειδικών Επιχειρήσεων αλλά και συμβατικών δυνάμεων που έδρασαν σε εχθρικές περιοχές, βασίστηκαν σε μεγάλο βαθμό σε υποστήριξη από αέρος για την αποτελεσματική καταστροφή εχθρικών στόχων.


Η καθοδήγηση των μαχητικών από το έδαφος σύμφωνα με το νέο μοντέλο γίνεται είτε από εκπαιδευμένους ελεγκτές της Αεροπορίας (με εκπαίδευση σε τακτικές Ειδικών Επιχειρήσεων επιβίωσης, τηλεπικοινωνιών και φορητού οπλισμού), είτε από χειριστές που μετέχουν σε δύσκολες και επικίνδυνες αποστολές διάρκειας αρκετών εβδομάδων μαζί με Καταδρομείς που αναλάμβαναν την προστασία τους.

Σε κάθε περίπτωση τα ποσοστά επιτυχίας σε Ιράκ και Αφγανιστάν ήταν υψηλά, με δεδομένο ότι είναι πολύ δύσκολος ο διαχωρισμός φίλιων από εχθρούς από τους πιλότους μαχητικών χωρίς τη βοήθεια ΑΕΛΑ/JTAC από το έδαφος. Και αυτό διότι οι οι χειριστές είναι κατά κανόνα είναι υποχρεωμένοι να πετούν για ασφάλεια σε μεγάλο ύψος με οτι αυτο συνεπάγεται από πλευράς διαδικασιών αναγνώρισης.


Για τα ελληνικά δεδομένα ο θεσμός του ΑΕΛΑ έχει περιοριστεί σε επιτελικό επίπεδο, αφήνοντας την συνεργασία προωθημένων ελεγκτών μέσα στο πεδίο της μάχης σε καθαρά θεωρητική υπόσταση.

Ειδικότερα όπως προβλέπεται από τον επιχειρησιακό σχεδιασμό, σε πολεμική περίοδο είναι προγραμματισμένη η διάθεση αριθμού μαχηικών αεροσκαφών για αποστολές CAS αλλά και προσωπικού της ΠΑ (και συγκεκριμένα ιπτάμενων), οι οποίοι θα ενταχτούν στα επιτελεία Σχηματισμών του ΕΣ, ώστε να ενεργούν ως “σύνδεσμοι” με την ΠΑ.

Συγκεκριμένα ο ρόλος τους, αφορά το συντονισμό με τα μαχητικά της ΠΑ (με τα οποία ο ΑΕΛΑ) βρίσκεται σε επικοινωνία, ώστε να γίνεται σωστή καθοδήγηση εναντίον των εχθρικών δυνάμεων στο πεδίο της μάχης.


Ο θεσμός αν και σωστός- κατά βάση – δεν έχει εξελιχτεί όπως θα έπρεπε, αφού γίνεται συσχετισμός του αξιωματικού – συνδέσμου σε επίπεδο επιτελείου με τον αξιωματικό επίγειο ελεγκτή (Ground Forward Air Controller-JTAC) που βρίσκεται με τα τακτικά στρατεύματα στην πρώτη γραμμή.

Αυτό παρατηρείται κατα κόρον σε μεγάλες διακλαδικές ασκήσεις των ΕΔ, αν και τα τελευταία χρόνια φαίνεται να υπάρχει μια μεταστροφή προς τη σωστή κατεύθυνση.


Εξαίρεση λοιπόν αποτελεί η εκπαίδευση που περνάει προσωπικό Μονάδων Ειδικών Επιχειρήσεων όπως το ΕΤΑ, η Ζ ΜΑΚ, η ΔΥΚ και η 31η ΜΕΕΔ στο Σχολείο JTAC, το οποίο πραγματοποιείται στο πλαίσιο του ΣΟΤ στην Ανδραβίδα. Εκεί επιλεγμένα στελέχη διδάσκονται την διαδικασία κατάδειξης στόχων σε πιλότους μαχητικών αεροσκαφών, προκειμένου αυτοί, να εξουδετερωθούν με κατευθυνόμενα πυρομαχικά.


Η διαδικασία αυτή αν και λειτουργεί αποτελεσματικά, παράγει συγκεκριμένο αριθμό στελεχών των Ειδικών Δυνάμεων, οι οποίοι σε περίοδο επιχειρήσεων προβλέπεται να δράσουν ανεξάρτητα και όχι παράλληλα με συμβατικές μονάδες και Σχηματισμούς του ΕΣ στο πεδίο της μάχης.

Εκτίμηση μας είναι ότι εφόσον η ΠΑ δεν προχωρήσει στην οργάνωση και εκπαίδευση ειδικών τμημάτων ΑΕΛΑ με σκοπό να επιχειρήσουν πλάι στα μαχόμενα τμήματα Πεζικού και Τεθωρακισμένων, δεν μπορούμε να μιλάμε για αποτελεσματικές αποστολές Εγγύς Υποστήριξης πεδίου μάχης (CAS) από μαχητικά της ΠΑ.


Στόχος θα πρέπει να είναι η εκπαίδευση στελεχών από το Πεζικό και τα Τεθωρακισμένα σε διαδικασίες JTAC, ενώ επιβάλλεται η γνωριμία τους με προσωπικό και ειδικούς από κάθε τομέα της ΠΑ (χειριστές-οπλουργούς-μετεωρολόγων), ώστε να υπάρχει πλήρης αντίληψη για τα τεχνολογικά μέσα που κυριαρχούν στις αεροπορικές επιχειρήσεις.


Επιπρόσθετα όσοι θεωρούν οτι στην ελληνική πραγματικότητα οι παραπάνω διαδικασίες αποτελούν εξειδικευμενα αντικείμενα με επιλεκτική εφαρμογή, δεν θα πρέπει να υποτιμούν το ιδιαίτερα σοβαρό ενδεχόμενο απωλειών Blue on Blue εξαιτίας λανθασμένης αναγνώρισης από αέρος φίλιων μονάδων. Κάτι που μόνο η παρουσία προωθημένων ελεγκτών αέρος μπορεί να αποτρέψει.

Μέχρι σήμερα οι αποστολές CAS πραγματοποιούνται σε μεγάλο ποσοστό από την Π,Α με αυτόνομη δράση μαχητικών αεροσκαφών, εναντίον προκαθορισμένων στόχων περιοχής στο πεδίο της μάχης.


Το σίγουρο πάντως είναι ότι σε μια ενδεχόμενη ένοπλη αντιπαράθεση μεταξύ Ελλάδας Τουρκίας, η περιοχή της Θράκης θα κορεστεί από χερσαίες μονάδες με ευνόητες προκλήσεις όσον αφορά την ταυτοποίηση από αέρος.

loading...

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

 
Top