Ένα αντικείμενο που προσέκρουσε στη Σελήνη κατέγραψαν την περασμένη εβδομάδα τηλεσκόπια, ενώ το Σαββατοκύριακο, ένα δεύτερο αντικείμενο «τρύπησε» την επιφάνειά της.
Τα δύο περιστατικά υπενθύμισαν ότι η Σελήνη δεν είναι ο ήρεμος δίσκος που βλέπουμε συχνά στον νυχτερινό ουρανό, αλλά ένας συνεχώς «θορυβώδης» χώρος μάχης, όπου δημιουργούνται διαρκώς νέοι κρατήρες.
Τα δύο χτυπήματα καταγράφηκαν από τον Ντάιτσι Φουτζίι, επιμελητή του Μουσείου της πόλης Χιρατσούκα στην Ιαπωνία, ο οποίος διατηρεί τα τηλεσκόπια του στραμμένα στην επιφάνεια της Σελήνης.
Την Πέμπτη, στις 20:33 τοπική ώρα, παρατήρησε μια σύντομη λάμψη στο σκοτάδι. Το Σάββατο, στις 20:49, «συνέλαβα μια ακόμη λάμψη», δήλωσε ο ίδιος.
Αν και τα φαινόμενα συνέβησαν γύρω από τις ημερομηνίες του Halloween, δεν πρόκειται για κάτι μεταφυσικό: και οι δύο ήταν αποτέλεσμα προσκρούσεων αστεροειδών στην επιφάνεια της Σελήνης.
Χωρίς ατμόσφαιρα να τους επιβραδύνει, τα δύο διαστημικά σώματα έπεσαν στο σεληνιακό έδαφος με ταχύτητες έως 96.000 χιλιόμετρα την ώρα – περίπου 30 φορές ταχύτερα από ένα μαχητικό αεροσκάφος.
Το μέγεθος των αντικειμένων παραμένει άγνωστο, αλλά ακόμα και ένας αστεροειδής με λίγα μέτρα μήκος προκαλεί εκρήξεις ισχυρές, ορατές από τη Γη εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.
Οι επιπτώσεις αυτών των προσκρούσεων είναι σημαντικές για τους αστρονόμους, καθώς τους επιτρέπουν να υπολογίζουν τη συχνότητα των προσκρούσεων μικρότερων αστεροειδών και να βελτιώνουν τις εκτιμήσεις για τα μεγαλύτερα, που θα μπορούσαν να έχουν καταστροφικές συνέπειες εάν έφταναν στη Γη.
Ο Φουτζίι, παθιασμένος με την αστρονομία, θέλει το κοινό να απολαμβάνει την επιστήμη και να βλέπει τη συχνότητα με την οποία η Σελήνη πλήττεται από «βραχώδεις βλήματα».
Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιεί τηλεσκόπια σε δύο σημεία, στη Φούτζι και την Χιρατσούκα, με λογισμικό που ανιχνεύει αυτόματα κίνηση και εκρήξεις στην επιφάνεια. Από το 2011 έχει καταγράψει περίπου 60 προσκρούσεις, αλλά δύο διαδοχικές μέσα σε λίγες ημέρες είναι σπάνιο φαινόμενο.
Η πρώτη λάμψη εντοπίστηκε ανατολικά του κρατήρα Γκασέντι, πλάτους 110 χιλιομέτρων, ενώ η δεύτερη δυτικά της τεράστιας πεδιάδας Οκεανούς Προκελλάρουμ, γνωστής και ως «ωκεανός των Καταιγίδων», μήκους 2.500 χιλιομέτρων με κρυσταλλωμένο μάγμα.
Παρόλο που μερικές φορές οι λάμψεις στη Σελήνη προκαλούνται από κοσμικές ακτίνες, πολλαπλές παρατηρήσεις από τα τηλεσκόπια στην Ιαπωνία επιβεβαιώνουν ότι επρόκειτο για πραγματικές προσκρούσεις.
Σύμφωνα με τον Χουάν Λουίς Κάνο, μηχανικό αεροδιαστημικής στην ESA, οι δύο λάμψεις φαίνονται μεγαλύτερης ενέργειας από τον μέσο όρο.
Η προέλευση των αστεροειδών παραμένει αβέβαιη, αλλά ο Φουτζίι υποψιάζεται ότι σχετίζονται με τη βροχή μετεώρων των Ταυριδών, που προέρχεται από τον κομήτη Ένκε και φτάνει στην κορύφωσή της αυτόν τον μήνα.
Ο ίδιος ελπίζει ότι η παρατήρηση των προσκρούσεων θα συμβάλει στην ασφάλεια των μελλοντικών σεληνιακών βάσεων.
«Η γνώση της συχνότητας και της ενέργειας των προσκρούσεων μπορεί να υποστηρίξει το σχεδιασμό και τη λειτουργία των βάσεων στη Σελήνη», τόνισε.
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.