«Η τελευταία απόλυτη ανθρώπινη ελευθερία, είναι η δυνατότητα να επιλέγουμε τη στάση μας σε οποιαδήποτε κατάσταση στη ζωή μας…», είχε γράψει σε ένα από τα αποφθεύγματα του, ο Βίκτωρ Φρανκλ, (1905-1997), αυστριακός νευρολόγος, «πατέρας» της λογοθεραπείας, φιλόσοφος και συγγραφέας.
Στον ΚΩΣΤΑ ΠΕΛΕΚΑΝΟ
Τη ρήση αυτή, που τονίζει τη δύναμη της ψυχής και της θέλησης, την έκανε πράξη στη ζωή της και μάλιστα από μικρή, η Κυριακή-Κούλα Σωμαράκη, εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής και συγραφέας. Εκ γενετής κωφή, με σύνδρομο Usher και με πρόβλημα όρασης, κυνήγησε από νωρίς τα όνειρα της και ξεκινώντας από ένα μικρό χωριό της Ιεράπετρας, κατάφερε να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο… .
Μαζί με τον επίσης κωφό σύζυγό της, Ευθύμιο Μπαρμπάτση, είναι το πρώτο ζευγάρι κωφών στην Ελλάδα, που το 2024 μέσα σε 59 ημέρες έκαναν τον γύρο του κόσμου, διένυσαν (45.270 χλμ.), επισκέφθηκαν συνολικά 11 χώρες και πέρασαν από 4 ηπείρους.
Η Κυριακή που μαζί με τον σύζυγό της έχουν επισκεφτεί συνολικά 89 χώρες, μας άνοιξε την καρδιά της, μας μίλησε για τα παιδικά της χρόνια στην Κρήτη, τις δυσκολίες της καθημερινότητας, τα ταξίδια, αλλά και για το βιβλίο της «Η ζωή μιας δραστήριας και θαρραλέας κωφής», ένα αυτοβιογραφικό έργο για τη δύναμη, την επιμονή και τα όνειρα που δεν σταματούν ποτέ.
-Τι θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια στην Ιεράπετρα; Πότε κατάλαβαν οι γονείς σας ότι είστε κωφή και πως το διαχειρίστηκαν;
«Γεννήθηκα στην Ιεράπετρα και μεγάλωσα στο Καστρί Βιάννου, ένα μικρό χωριό της Κρήτης. Η παιδική μου ηλικία είχε πολλή σιωπή, αλλά και πολλή αγάπη. Οι γονείς μου κατάλαβαν ότι είμαι κωφή όταν ήμουν περίπου δύο χρονών, γιατί δεν αντέδρασα σε ήχους και καθυστέρησα στην ομιλία. Ήταν δύσκολο, αλλά με στήριξαν με πολλή αγάπη και πίστη. Δεν σταμάτησαν ποτέ να με ενθαρρύνουν και να πιστεύουν ότι μπορώ να καταφέρω τα πάντα».
-Πως είναι να ζει κάποιος σε έναν κόσμο… σιωπηλό;
«Η σιωπή είναι απλώς ένας διαφορετικός τρόπος ζωής. Δεν είναι αδυναμία, αλλά μια άλλη μορφή αντίληψης. Βλέπεις περισσότερο, παρατηρείς πιο βαθιά, νιώθεις με όλες τις αισθήσεις. Ο δικός μου κόσμος είναι γεμάτος εικόνες, συναίσθημα και επικοινωνία χωρίς ήχο. Είναι ένας κόσμος διαφορετικός, αλλά το ίδιο ζωντανός.
-Αν σας δινόταν η δυνατότητα για μια φορά να ακούσετε έναν ήχο, ποιος θα ήταν αυτός και γιατί;
«Θα ήθελα να ακούσω τη φωνή της μητέρας μου να μου λέει "σ’ αγαπώ". Ξέρω ότι μου το έλεγε καθημερινά με τις πράξεις της και τη στοργή της, αλλά θα ήθελα να την ακούσω έστω για μια φορά».
-Τα ταξίδια πως προέκυψαν στη ζωή σας; Συναισθήματα από το πρώτο σας ταξίδι. Υπήρχε κάποιου είδους φόβος ή ανασφάλεια;
«Τα ταξίδια προέκυψαν από την επιθυμία μου να δω τον κόσμο, να ξεπεράσω φόβους και να ζήσω χωρίς όρια. Στο πρώτο μου ταξίδι υπήρχε άγχος – κυρίως για την επικοινωνία. Όμως πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι ο κόσμος δεν είναι τόσο τρομακτικός όσο φαντάζει. Ένιωσα ελεύθερη, ζωντανή και γεμάτη ελπίδα. Από τότε, ταξιδεύουμε συνεχώς».
-Έχετε επισκεφτεί συνολικά 89 χώρες ανά τον κόσμο. Συναντήσατε δυσκολίες στις συναναστροφές σας με τους ντόπιους; Πλην της νοηματικής και κάποιων γραπτών μηνυμάτων, υπάρχουν άλλοι τρόποι επικοινωνίας;
«Η επικοινωνία δεν ήταν πάντα εύκολη, αλλά δεν αποτέλεσε εμπόδιο. Χρησιμοποιούμε τη νοηματική γλώσσα, γραπτά μηνύματα, Google Translate, εικόνες και πολλές φορές… απλώς χαμόγελο και εκφράσεις! Η καλή πρόθεση ανοίγει πόρτες. Ο κόσμος είναι πιο δεκτικός απ’ όσο νομίζουμε».
-Η δημιουργία της συγγραφής πώς γεννήθηκε; Ήταν η επιθυμία σας να επικοινωνήσετε τη ζωή σας σε κωφούς και ακούοντες;
«Ναι, ακριβώς. Ήθελα να μοιραστώ την ιστορία μου με όλους – όχι μόνο με τη δική μου κοινότητα. Το βιβλίο, «Η ζωή μιας δραστήριας και θαρραλέας κωφής», γεννήθηκε από ανάγκη: να καταγράψω την πορεία μου, να δείξω ότι οι δυσκολίες ξεπερνιούνται και ότι η ζωή μπορεί να είναι γεμάτη χαρά και νόημα, ακόμα και με περιορισμούς. Είναι ένα μήνυμα προς κάθε άνθρωπο, κωφό ή ακούοντα».
-Το 2024 μαζί με τον σύζυγό σας κάνατε σε μόλις 59 ημέρες τον γύρο του κόσμου. Μαθαίνουμε ότι σκέφτεστε να κάνετε αίτηση στο… βιβλίο Γκίνες, ως το μοναδικό ζευγάρι από την Ελλάδα που έκανε κάτι τέτοιο.
«Ναι, κάναμε τον γύρο του κόσμου σε 59 ημέρες, επισκεφθήκαμε 11 χώρες και 4 ηπείρους. Είμαστε το πρώτο ελληνικό κωφό ζευγάρι που πέτυχε κάτι τέτοιο. Προετοιμάζουμε αίτηση για το βιβλίο Guinness γιατί πιστεύουμε ότι αυτή η διαδρομή αξίζει να αναγνωριστεί — όχι για να ακουστούμε εμείς, αλλά για να εμπνεύσουμε άλλους ανθρώπους να κυνηγήσουν τα όνειρά τους».
-Στην Ελλάδα του 2025 τα κωφά άτομα μπορούν να αισθάνονται ισότιμα στην κοινωνία μας;
«Έχουν γίνει κάποια βήματα, αλλά η ισότητα παραμένει ζητούμενο. Η προσβασιμότητα, η επαγγελματική αποκατάσταση, η ενημέρωση στη νοηματική — είναι ακόμα ελλιπείς. Πιστεύω πως με αγώνα και πίεση, τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Δεν ζητάμε κάτι περισσότερο από το να μπορούμε να ζούμε ισότιμα και αξιοπρεπώς».
-Ως εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής συναναστρέφεστε με παιδιά δημοτικού που αντιμετωπίζουν κάποιου είδους αναπηρία. Πόσο δύσκολο είναι να επιβιώσουν σε ένα περιβάλλον μη προσβάσιμο και αφιλόξενο προς αυτά;
«Είναι πολύ δύσκολο. Τα παιδιά αυτά έχουν όνειρα, ταλέντα και θέληση. Όταν όμως το περιβάλλον δεν είναι φιλικό, απομονώνονται. Το σχολείο οφείλει να είναι ένα ασφαλές, ανοιχτό μέρος — όχι χώρος αποκλεισμού. Χρειάζεται εκπαίδευση των εκπαιδευτικών, υποστήριξη και πολιτική βούληση».
-Αν σας ζητούσαμε να στείλετε ένα μήνυμα σε συνανθρώπους μας κωφούς που δεν έχουν βρει τη δύναμη να σταθούν γερά στα πόδια τους, ποιο θα ήταν αυτό;
«Πίστεψε στον εαυτό σου. Μην αφήνεις τον κόσμο να σου λέει τι δεν μπορείς να κάνεις. Η σιωπή δεν σε κάνει λιγότερο δυνατό. Έχεις αξία. Έχεις φωνή – ακόμα κι αν δεν ακούγεται. Κάθε βήμα που κάνεις μπροστά, είναι νίκη. Και κάθε όνειρο που κυνηγάς, είναι απόδειξη ότι είσαι ζωντανός…».
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.