Ο Ερντογάν ήδη διαθέτει ένα πολύ επικίνδυνο διαπραγματευτικό χαρτί: 50 πυρηνικές βόμβες.
Η Τουρκία, είτε επειδή θεωρεί ότι οι εξελίξεις την πιέζουν χρονικά, είτε επειδή πιστεύει ότι παραείναι ισχυρή για να χρειάζεται να κρύβεται, διαφημίζει ανοιχτά εδώ και καιρό την πραγματική της ατζέντα. Αποτελεί μια υπαρξιακή απειλή για χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια επιθετικά επεκτατική δύναμη για την ευρύτερη περιοχή, όπως φανερώνει η εμπλοκή της σε Συρία, Λιβύη και Ιράκ, αλλά και έναν αναξιόπιστο σύμμαχο για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Γράφει ο Τζόναθαν Κωνσταντίνου*
Με αυτά τα δεδομένα, αν κάποιος πρότεινε σήμερα να μεταφερθούν αμερικανικά πυρηνικά όπλα στην Τουρκία, το Πεντάγωνο θα συμφωνούσε; Μάλλον όχι. Όμως, ο Ερντογάν ήδη διαθέτει ένα πολύ επικίνδυνο διαπραγματευτικό χαρτί: 50 πυρηνικές βόμβες!
Σύμφωνα με τον πυρηνικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ έχουν, ησύχως, τοποθετημένες πυρηνικές βόμβες σε πέντε χώρες της Ευρώπης, οι οποίες είναι και μέλη της Ατλαντικής Συμμαχίας: Σε Βέλγιο, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία και Τουρκία.
Οι πρώτες αμερικανικές πυρηνικές βόμβες στην Ευρώπη μεταφέρθηκαν στη Βρετανία το 1950. Τις επόμενες δεκαετίες η Αμερική πολλαπλασίασε τα πυρηνικά της όπλα στην Ευρώπη, που έφτασαν το 1971 να αριθμούν πάνω από 7.000. Με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι ΗΠΑ άρχισαν να αποσύρουν πυρηνικές βόμβες από τις χώρες του ΝΑΤΟ και από το 2000 απέσυραν 40 βόμβες από την Τουρκία.
Σήμερα, παραμένουν περί τις 150 αμερικανικές πυρηνικές βόμβες στην Ευρώπη στις πέντε χώρες-μέλη. Από αυτές, οι 50 βρίσκονται στη βάση Ιντσιρλίκ στην Τουρκία.
Πρόκειται για πυρηνικές βόμβες B61, των οποίων η απόδοση μπορεί να είναι από το 1/3ο ενός κιλοτόνου μέχρι πάνω από 170 κιλοτόνους. Παραμένουν υπό αμερικανική κηδεμονία εν καιρώ ειρήνης, όμως οι πιλότοι του κράτους που τις «φιλοξενεί» εκπαιδεύονται κανονικά στο να τις ρίχνουν στην απευκταία περίπτωση που κάτι τέτοιο κριθεί απαραίτητο.
Ο Μάιλς Πόμπερ, ειδικός του Ινστιτούτου Διεθνών Σπουδών Middlebury και του Κέντρου Τζέιμς Μάρτιν για τις Σπουδές μη Διάδοσης Οπλων, τονίζει ότι τα μέτρα προστασίας στη βάση Ιντσιρλίκ είναι ικανά μόνο να καθυστερήσουν μια τυχόν μη εξουσιοδοτημένη χρήση, παρά να την αποτρέψουν. Σε περίπτωση που τα μέτρα παρακαμφθούν, οι αμερικανικές δυνάμεις θα μπορούσαν να απενεργοποιήσουν τις βόμβες, καταστρέφοντας ηλεκτρικά τους μέρη. Στο χειρότερο σενάριο θα μπορούσαν να ανατινάξουν τα όπλα ή τις εγκαταστάσεις στο Ιντσιρλίκ.
Παρά ταύτα, οι συγκεκριμένες διαδικασίες των ΗΠΑ δεν έχουν σχεδιαστεί για να αποτρέπουν εξειδικευμένες επιθέσεις ή σαμποτάζ, ειδικά από έναν σύμμαχο. Η Τουρκία, αν το θελήσει, «θα μπορούσε να κάνει χρήση του πυρηνικού υλικού, αν όχι να το πυροδοτήσει για να προκαλέσει μια κανονική πυρηνική έκρηξη, τότε να απελευθερώσει καταστροφική και θανατηφόρα ραδιενέργεια», δηλώνει ο Μάιλς Πόμπερ.
Το 1960, κατά τη διάρκεια ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος, και το 1975, σε ένα διπλωματικό επεισόδιο, η Αμερική είχε εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο να απομακρύνει τις βόμβες.
Στο επιχειρηθέν πραξικόπημα κατά του Ερντογάν, το 2016, η βάση Ιντσιρλίκ φιλοξένησε ιπτάμενα τάνκερ ανεφοδιασμού που επέτρεψαν στα μαχητικά F-16 τα οποία «αποστάτησαν» να απειλήσουν την Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα. Το καθεστώς Ερντογάν απάντησε με το να κόψει το ρεύμα στη βάση και να συλλάβει τον διοικητή της.
Το πρόσχημα που ψάχνει ο Σουλτάνος
Βασικός λόγος για τον δισταγμό των ΗΠΑ να απομακρύνει τις βόμβες είναι ότι μια τέτοια κίνηση θα έδινε στον Ερντογάν το πρόσχημα που χρειάζεται ώστε να προχωρήσει στη δημιουργία των δικών του πυρηνικών, κάτι που ο Τούρκος πρόεδρος υπονόησε τον περασμένο Σεπτέμβριο. Η Τουρκία, άλλωστε, σε συνεργασία με τη Μόσχα ήδη προχωρά για την κατασκευή του πρώτου εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας στο Ακούγιου. Τον Μάιο ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, έκανε λόγο για «ζήτημα ασφαλείας για την Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή».
Κατόπιν αυτών ερωτάμε τα εξής:
Οι Ελληνες υπεύθυνοι στρατηγικής θεωρούν ότι είναι σκόπιμο να παραμένουν πυρηνικά όπλα στην Τουρκία? Εχουν προτείνει ποτέ στις ΗΠΑ ότι άν σκεφτεί να τα μεταφέρει, η Ελλάδα θα ήταν έτοιμη να τα υποδεχτεί, ή η πολλή αριστερίλα που υπάρχει ακόμα και στο συντηρητικό τόξο δεν μας επιτρέπει να παίρνουμε αποφάσεις που είναι μέν συμφέρουσες για την γεωστρατηγική θέση της χώρας μας, αλλά επιζήμια για τους γνωστούς τιμητές κάθε Εθνικής Μειοδοσίας;
Το ότι τα όπλα αυτά είναι ασφαλή είναι πέρα για πέρα αποδεδειγμένο, μιάς και επί 50 χρόνια δεν υπήρξε ούτε υποψία ατυχήματος. Το ότι μιά τέτοια βάση θα ενίσχυε περαιτέρω την Εθνική Οικονομία και θα αποτελούσε πρόσθετη ασπίδα ενάντια στην επιθετικότητα γειτόνων και μή σε βάρος της χώρας μας είναι επίσης δεδομένο.
Επίσης δεδομένο ότι σε φιλικά διακείμενες χώρες προς εμάς, κυρίως στο Ισραήλ, είναι έντονη η διάθεση άσκησης επιρροής στις ΗΠΑ για την απομάκρυνσή τους από την Τουρκία. Οσον αφορά το Ισραήλ δυστυχώς δεν μπορούμε να αποκαλέσουμε αυτό το Κράτος Σύμμαχη Χώρα, διότι μέσα στην ακροαριστερή κορρεκτίλα που μας διακατέχει, ούτε κάν την πρωτεύουσα του Κράτους αυτού δεν αναγνωρίζουμε, δίνουμε δε ταυτόχρονα άσυλο σε τρομοκράτες δήθεν πρόσφυγες από την λεγόμενη Παλαιστίνη, στην οποία έχουμε παραχωρήσει προνομιακό διπλωματικό καθεστώς, παρά το αδιαμφισβήτητο γεγονός η πολιτική αυτή οντότητα είναι η καλύτερη σύμμαχος της Τουρκίας στην περιοχή.
Σαν γεωστρατηγικό κέντρο διατυπώνουμε πάντα την αρχή οτι όσο μιά χώρα ενισχύει την αποτρεπτική της ισχύ, τόσο με στρατιωτική δύναμη ουσιώδους και ενεργούς (pro-active) αποτροπής, ενίοτε και με προληπτικές κατασταλτικές δράσεις, όπως ο IDF, όσο και με περιφερειακές συμμαχίες, όπως το 3+1 που προτείνουν οι ΗΠΑ και αποδέχεται πλήρως το Ισραήλ (αλλά εμείς κωλυσιεργούμε λόγω των ασφυκτικών πιέσεων της Γερμανίας), τότε είναι αδιανόητο για τον οποιονδήποτε επίβουλο να τολμήσει να την αντιμετωπίσει, διότι απλά θα τρέμει τις βέβαιες συνέπειες των πράξεών του. Οταν αντίθετα θεωρεί ότι το πνεύμα του κατευνασμού επικρατήσει, τότε η Εθνική Ηττα του άτολμου μέρους δεν αργεί να έρθει. Η Ιστορία πάντα αυτό μας διδάσκει, οφείλουμε δε να σεβαστούμε τα διαχρονικά της πορίσματα…
Ούτε φυσικά να τρέφουμε αυταπάτες ότι οι στρατηγικοί μας αντίπαλοι και διαχρονικοί εχθροί, όπως η Γερμανία θα μας σώσουν…. αντίθετα θα μας υποχρεώσουν σε ακόμα πιό βαρειά και ατιμωτική ήττα όπως πάντα κάνανε, για το δικό τους συμφέρον.
Εκτός βέβαια άν υπάρχουν κάποιοι στην Ελλάδα που … θέλουν να γίνει η Τουρκία πυρηνική δύναμη, οπότε και θα εκβιάζει τους γείτονές της με αυτά και θα τους απορροφήσει με την βία στην επικράτειά της, αφού έχει αποδείξει ότι όταν αποκτά έστω και την ελάχιστη δύναμη την χρησιμοποιεί αλαζονικά και ανεξέλεγκτα.
Η Τουρκία, όπως και η κρυπτοσύμμαχός της χώρα το Ιράν, ποθεί διακαώς να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, επιθυμεί να λειτουργήσει εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας στο Akoyou, όμως καίτοι ευρίσκεται επί έτη σε συζητήσεις με την Ρωσία προς τούτο η τελευταία αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να παραχωρήσει πυρηνική τεχνολογία στην Τουρκία, διότι κάποια στιγμή θα χρησιμοποιηθεί αυτή εναντίον της. Ομοίως και η Γαλλία με την οποίαν υπήρξαν συνομιλίες. Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι έχουν κρουσθεί οι θύρες του Σινικού κράτους προς τούτο, αλλά ότι ευρίσκονται σε πολύ πρώιμο στάδιο μεταξύ μεσαζόντων, υποθέτουμε ότι με το αντάλλαγμα της εδραίωσης του Νοτίου Δρόμου του μεταξιού οι Κινέζοι δεν θα ήσαν αντίθετοι, άν και υπάρχει ένταση μεταξύ των δύο χωρών αναφορικά με τον ρόλο που επιθυμεί η Τουρκία να αποκτήσει ώς ο πανταχού προστάτης των μουσουλμάνων.
Το μεγάλο ερώτημα προς την Ελληνική Κοινωνία είναι:
Επιθυμείτε να συμβάλλετε ώστε η Τουρκία να γίνει σύντομα πυρηνική δύναμη και να υποδουλωθείτε ξανά ή επιθυμείτε να συμβάλλετε ώστε μαζί με το Ισραήλ, ως σύμμαχοι πλέον να μεριμνήσετε ώστε η Τουρκία ΠΟΤΕ να μήν αποκτήσει κάθε μορφής πυρηνική δυνατότητα;
Αναμένουμε απαντήσεις.
*Πρόεδρος του Ελληνικού Παραρτήματος
του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ
και Διευθυντής του EastMed Strategic Studies Institute
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.