Ο ανθυποβρυχιακός πόλεμος αποτελεί ίσως το βασικότερο κομμάτι από πλευράς αποστολής Διοίκησης Ελικοπτέρων Ναυτικού.
Ο διοικητής σημειώνει: «Ιστορικά ο όρος «Ανθυποβρυχιακός Πόλεμος» καθορίστηκε από την ανάγκη αντιμετώπισης μιας πρωτοεμφανιζόμενης απειλής στην ιστορία του Ναυτικού Πολέμου, του Υποβρυχίου. Οι τεράστιες δυνατότητες αυτού του μέσου να μπορεί να προσβάλει μονάδες επιφανείας χωρίς καν να γίνεται αντιληπτή η παρουσία του κατέστησε επιτακτική την ανάγκη καθορισμού καινούριων δράσεων και τακτικών για την αντιμετώπιση της νέας αυτής απειλής.
Ουσιαστικά αυτή η απειλή πρωτοεμφανίστηκε, όταν κατά τον 1ο Βαλκανικό Πόλεμο, στις 9 Δεκεμβρίου του 1912, το τουρκικό Α/Τ Μετζηδιέ, συνοδευόμενο από τέσσερα αντιτορπιλικά, συνεπλάκη με τέσσερα ελληνικά Α/Τ τύπου «ΛΕΩΝ» κοντά στη Τένεδο. Τότε σημειώθηκε ανεπιτυχής επίθεση με τορπίλες από το ελληνικό υποβρύχιο ΔΕΛΦΙΝΙ με κυβερνήτη τον υποπλοίαρχο Ιωάννη Αργυρόπουλο.
Το γεγονός όμως αυτό αποτέλεσε την πρώτη επίθεση με Τ/Λ στην πολεμική Ναυτική Ιστορία και ανέδειξε την υποβρύχια απειλή η οποία έπρεπε πλέον να αντιμετωπιστεί».
Kαι συνεχίζει λέγοντας: «Ο ανθυποβρυχιακός πόλεμος αποκτά νόημα κατά τον 1ο ΠΠ, όταν πρώτοι οι Άγγλοι ενίσχυαν τα πολεμικά τους πλοία με επιπλέον θωράκιση, ώστε να αντέχουν στις τορπιλικές επιθέσεις των υποβρυχίων. Από εκεί και έπειτα, και μέχρι τις αρχές του 2ου ΠΠ άρχισαν να ερευνούνται τρόποι όχι μόνο άμυνας εναντίον των εχθρικών υποβρυχίων, αλλά και επίθεσης. Κατά τον 2ο ΠΠ, οι μάχες μεταξύ πλοίων επιφανείας, ιπτάμενων μέσων και υποβρυχίων είχαν ενσωματωθεί πλήρως στη σχεδίαση και εκτέλεση των ναυτικών επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα την αλματώδη ανάπτυξη του ανθυποβρυχιακού πολέμου, με έμφαση στα θέματα σχεδίασης περιπολιών αεροσκαφών, άφεσης/βολής βομβών βάθους και ανθυποβρυχιακών βομβίδων, καθώς και σχεδίασης των αμερικανικών νηοπομπών προς την Ευρώπη.
Έτσι, σήμερα, μετά τις θεαματικές εξελίξεις του Ψυχρού Πολέμου στην υποβρύχια ακουστική, η χρήση των sonars και sonoboys, μαζί με τη δορυφορική παρακολούθηση και τις συνδυασμένες επιχειρήσεις υποβρυχίων, πλοίων επιφανείας και ιπταμένων μέσων εναντίον υποβρυχίων, ο Ανθυποβρυχιακός Πόλεμος αποτελεί πλέον κύριο κλάδο του Ναυτικού Πολέμου».
Ο ανθυποβρυχιακός Πόλεμος αποτελεί κλάδο του ναυτικού πολέμου, ο οποίος διεξάγεται από πολεμικά πλοία επιφανείας, αεροσκάφη, ελικόπτερα ή άλλα υποβρύχια, για την έρευνα, τον εντοπισμό, παρακολούθηση, αποτροπή, απαγόρευση ή καταστροφή των υποβρυχίων του αντιπάλου.
Γενικά, έχει σκοπό την αποστέρηση της ικανότητας του αντιπάλου να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά το υποβρυχιακό δυναμικό του (Τ/Λ ή Κ/Β). Το Υ/Β επιχειρεί κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας , είναι ιδιαίτερα ευκίνητο και μπορεί να αλλάζει δραστικά, βάθη και ταχύτητες.
Ο συνδυασμός αυτών το κάνει έναν ιδιαίτερα δύσκολο και επιθετικό αντίπαλο. Ο ανθυποβρυχιακός πόλεμος βασίζεται στη διάδοση του ήχου μέσα στο νερό, ενώ σε γνωσιακό επίπεδο υποστηρίζεται από πολλές εφαρμοσμένες επιστήμες, όπως φυσική (υποβρύχια ακουστική), ωκεανογραφία, ψηφιακή τεχνολογία, επιχειρησιακή έρευνα.
Όπως και στις άλλες μορφές του ναυτικού πολέμου, η επιτυχής διεξαγωγή του ανθυποβρυχιακού πολέμου απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις και δεξιότητες, ενώ εξαρτάται από τη γνώση του θαλάσσιου στοιχείου, την κατάλληλη χρήση αισθητήρων, όπλων, εφαρμογή τακτικών, εκπαίδευσης, εμπειρίας και μερικές φορές ακόμη και τύχης.
Το κύριο μέσο εντοπισμού, αναγνώρισης/ταξινόμησης και παρακολούθησης υποβρυχίων είναι οι διάφοροι τύποι παθητικών και ενεργητικών ηχοεντοπιστικών συστημάτων (sonars). Τα χρησιμοποιούμενα όπλα αποτροπής/καταστροφής των υποβρυχίων είναι οι τορπίλες, οι νάρκες και οι βόμβες βάθους.
Ο διοικητής σημειώνει πως τα ελικόπτερα του ΠΝ θεωρούνται το «μακρύ χέρι» του Στόλου ειδικά στον ανθυποβρυχιακό Πόλεμο, καθόσον δύνανται να αναλάβουν ένα ευρύ φάσμα ανθυποβρυχιακών αποστολών όπως έρευνα, εντοπισμό, καθήλωση, απαγόρευση επιχειρήσεων, προσβολή Υ/Β και άλλα.
Λόγω της φύσης τους έχουν πολλά πλεονεκτήματα χρήσης όπως η μεγάλη ταχύτητα δράσης, η δυνατότητα κάλυψης μεγάλης θαλάσσιας περιοχής σε σύντομο χρονικό διάστημα, η δυνατότητα προσβολής των Υ/Β χωρίς να μπορούν αυτά να αντιδράσουν και με τη μεγάλη ποικιλία των αισθητήρων που φέρουν θεωρούνται το σημαντικότερο όπλο εναντίον των Υ/Β.
Σε τακτικό επίπεδο, το Υ/Β εντοπίζεται, με χρήση όλων των αισθητήρων (sonars, radars, sonoboys, mads) που είναι διαθέσιμοι από τις μονάδες επιφανείας και τα ιπτάμενα μέσα που δρουν εκεί. Τα sonars και sonoboys ποντίζονται στη θάλασσα και εκτελούν ηχητικό εντοπισμό του Υ/Β, τα radars εντοπίζουν πιθανή αδιακρισία του Υ/Β (πχ ανάδυση ιστών για έλεγχο περιοχής με περισκόπιο) και τα mads εκτελούν έρευνα από αέρος για εντοπισμό ανωμαλιών στο μαγνητικό πεδίο της γης στην περιοχή και συνεπώς επιβεβαίωση κάποιας επαφής sonar.
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.