0
Στην Ελλάδα της κρίσης έχει απαξιωθεί σχεδόν το σύνολο των θεσμών. Το λειτούργημα του πολιτικού έχει συνδυαστεί με ψέματα, υποκρισία και μεγάλα λόγια.



Δημήτρης Αργυρίου

Για να επιτύχεις ως άτομο να εκλεγείς βουλευτής και ως κόμμα να εκλεγείς κυβέρνηση χρειάζεσαι χρήματα, τα οποία όμως δεν έχεις. Συνεπώς θα αποταθείς σε συγκεκριμένα πορτοφόλια τα οποία όμως μετά θα έχουν απαιτήσεις.

Ο θεσμός της Δικαιοσύνης κατηγορείται για τις τεράστιες καθυστερήσεις και την μεροληψία προς όφελος των ισχυρών. 

Η υπόθεση της Χρυσής Αυγής όσο και οι επιμηκύνσεις των 18μηνων προφυλακίσεων των αναρχικών δείχνουν πως οι δικαστικοί λειτουργοί δεν είναι αμερόληπτοι. 

Τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι στην συνείδηση του κόσμου αποτελούν φερέφωνα των αφεντικών τους οι οποίοι σε μια χώρα χωρίς αρχές δύνανται να εκβιάζουν και να υλοποιούν επικοινωνιακό πόλεμο εναντίον των αντιπάλων τους. Επειδή ο κόσμος πιστεύει αυτά που ακούει, η στρατηγική δουλεύει.

Η Αστυνομία δέχτηκε θανάσιμο πλήγμα με την υπόθεση Γρηγορόπουλου. Ρωτήστε την άποψη των σημερινών εφήβων και ενηλίκων έως 30 ετών για την ΕΛ.ΑΣ. Δυστυχώς κατά πλειοψηφία είναι αρνητική και χρειάζεται πολύ δουλειά για να αλλάξει.

Η Εκκλησία αντέχει – στο κάτω κάτω έχει αντέξει και χειρότερα – αλλά υπάρχει μια ολοένα αυξανόμενη τάση εναντίον της και σπανίως βλέπεις νέους να είναι κοντά της. Εάν δεν στηριχθεί, θα νικηθεί από το Internet, την ξένη μουσική και το Hollywood.

Το κοινό στοιχείο όμως των ανωτέρω θεσμών είναι ότι έχουν δοκιμαστεί

Οι Έλληνες έχουν δει την ΕΛ.ΑΣ., τα Δικαστήρια, τους πολιτικούς να επιτελούν το έργο τους και σε μεγάλο βαθμό η απαξία έχει επέλθει λόγω της τριβής. 

Κάτι που δεν το έχεις, που δεν το ξέρεις τείνεις να το ωραιοποιείς. Τον μόνο θεσμό που δεν έχουμε δει στην πράξη είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις. 

Είναι ο θεσμός με την μεγαλύτερη δημοτικότητα και σε μεγάλο βαθμό εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε αυτόν. Αυτή η πραγματικότητα, σε συνδυασμό με τα κριτήρια που γίνονται οι κρίσεις των Αρχηγών καθώς δεν υπάρχουν αληθινές επιχειρήσεις για να φανούν οι πραγματικές ικανότητες, έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο αυτοκαταστροφικό σύνδρομο στο στράτευμα. 

Από δειλία, ασχετοσύνη ή λόγω υπηρεσιακού σύνδρομου (Ένας ναύαρχος θα επιδιώξει το καλό του ναυτικού, όχι των Ενόπλων Δυνάμεων) έχει δημιουργηθεί μια πολύ καλή εικόνα προς τα έξω αλλά στην πράξη ο μηχανισμός είναι τραγικός. 

Αν αρχίσουμε να γράφουμε για την πραγματικότητα πχ στις Ειδικές Δυνάμεις θα επέλθει πλήρης απογοήτευση. 

Τα πράγματα δεν είναι καθόλου όπως νομίζουμε.

Το αν οι Ένοπλες Δυνάμεις μπορούν να ανταπεξέλθουν σε μια κρίση μπορούν να το ξέρουν ελάχιστοι στρατιωτικοί και χομπίστες. 

Όσο και εαν ακούγεται παράξενο, υπάρχουν πολίτες που είναι πολύ πιο καταρτισμένοι απο ανωτάτους αξιωματικούς – ιδιαιτέρως απο αυτούς που επιδιώκουν την δημοσιότητα λέγοντας ανοησίες. 

Όλοι οι υπόλοιποι δεν μπορούν, καθώς μεταξύ άλλων είναι μια πρόβλεψη για το μέλλον και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος. 

Επίσης, μια τεράστια μερίδα του κόσμου δεν είναι έτοιμη να ακούσει σκληρή κριτική για το στράτευμα καθώς ενδεχομένως δεν μπορεί να την αντέξει – πρέπει κάπου να έχει να ακουμπήσει μιας και όλα έχουν καταρρεύσει.

Αυτή την στιγμή η κατάσταση στις Ένοπλες Δυνάμεις βαθμολογείται με 3, έχοντας ως άριστα το 10. Το τακτικό, το επιχειρησιακό, το στρατηγικό επίπεδο, η διαδικασία λήψης αποφάσεων και η δομή δυνάμεων είναι αντικείμενο γέλιου από συμμαχικές χώρες.Βρισκόμαστε στον μεσαίωνα.

Η “δικαίωση” όσων ισχυριζόμαστε θα ισοδυναμεί με εθνική καταστροφή. Αν πούμε πολλά, είναι ποινικό αδίκημα, αν πούμε λίγα θα είμαστε συνένοχοι των ανωτάτων αξιωματικών που παραπλανούν την πολιτική ηγεσία και των πολιτικών που δεν προχωρούν στις τομές που πρέπει. 

Συνεπώς αυτό που σκοπεύουμε να κάνουμε είναι η μέση λύση. Θα αναδείξουμε όλα τα προβλήματα ελπίζοντας να βάλουμε ένα λιθαράκι για την καλύτερη προετοιμασία των Ε.Δ.



loading...

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

 
Top